Takıntılı Sosyopat ( KİTAP OLDUU!)

~SEZON FİNALİ~

🔥Gitmek dediğin öyle değil...🔪

"Nasıl yani?" dediğimde arabanın kapısını açtı. "Atla gittiğimizde görürsünüz" dediğinde Emir yanımıza geldi.

"Zaman kaybetmeden eğlencelerimiz başladın ha?" dediğinde Balımı alarak arabasına götürdü. Kaşlarımı çatarak Ateş'e baktım.

"Neyi kutluyoruz ki?"

"İlla bir şey kutlamamıza gerek yok güzelim. Atla bugün biraz gergindik hepimiz şimdi eğlenelim" dediğinde daha fazla uzatmadan arabaya bindim. Acaba polislere benim haber verdiğimi öğrendiler de bana ceza çektirecekler. O yüzden mi eğlence diyorlar. Gerçi onlara eğlence bana acı olur. ALEV! Kızım kafanda saçma saçma teoriler kurma! Allah Allah ayıca Ateş bunu öğrense yanına gelmez, konuşmaz değil mi? Hadi diyelim öğrendi açıklaman hazır. Bana bunu abin zorla yaptırdı. Ensemizden çekilsin diye değil mi? Şimdi saçmalamayı kes ve rahatla çocuk senin için eğlence kumuş aaa valla çıldıracağım. İç sesim artık o çok bilmiş sesini keser misin! Yoksa ben mi keseyim!

"Alev" Ateş'in sesini duyduğumda bakışlarımı ona çevirdim.

"Efendim sevgilim"

"Bela topu en az on kere adın söyledim. Yine neye daldın?" Derin bir nefes aldım ve camı açtım.

"Aklım depoda kaldı. Yani sizi yakalatacak biri var ve onu aramak yerine eğlenmeye gidiyoruz" dediğimde Ateş gülerek elini yüzüme koydu ve yanağımı okşadı.

"Sen bunları neden kafana takıyorsun? Ben o işi abime bıraktım. Zaten benim boyumu aşar o mesele" dediğinde başımı sallayarak cama döndüm. Ateş hızını arttırdığında ona baktım. Emirle kendi aralarında yarış yapıyorlardı.

"Böyle gidersen kaybedersin" dediğimde kaşlarını çatarak ve gülerek bana baktı.

"Hızı sevmiyorsun o yüzde-"

"Bas gaza yoksa yenileceğiz!" dedim ve elimi düğmelerin olduğu yere atarak arabanın üstünü açtım. Ateş bu yaptığımı gülerek hızını arttırdı. Şu üzerimizdeki ölü toprağı atalım mı? Elimi radyoya attım ve bir şarkıda durduktan sonra oturduğum yerden kalktım.

Arkaya baktığımda Emirler hızını attırmıştı. Bize yaklaşacaklardı. Balımla göz göze geldiğimde bana ne yapıyorsun der gibi bakarken gülerek şarkıyı söylüyordum. Ateş'e baktığımda hızını daha da arttırmıştı. Emirler arkada kaldığında eli ile ritim tutarak şarkıyı söylüyordu.

"Madem seni çok istiyorlardı, öylece ortaya koymasalardı

Aldım bi' kere, geri vermeyeceğim, aşığım, mutluyum, vazgeçmeyeceğim" araba hızını yavaşladığı zaman geldiğimizi anlamıştım .Emir son anda hızla yanımızdan geçtiğinde Ateşle gülmeye başlamıştık. Arabayı park edip indiğimizde Emir ve Balım yanımıza gelmişti.

"Tozumu yuttun Ateş Ozansoy" dediğinde gülmeye başlamıştık.

"Bir kereden bir şey olmaz. Sen hep tozumu yutuyorsun Emir Karahan " dedi. Onlar kendi içinde yarışı konuşurken etrafı inceleme fırsatım olmuştu. Ateşler bizi orman gibi bir yere getirmişlerdi. Gözüme büyük yazılarla yazılmış tabela çarptı. Bursa Kent Ormanı Evet tahminim doğruymuş. Bizi ormana getirmişlerdi.

"Hadi içeriye girelim. Mert ve Savaş çoktan piknik yerini bulmuşlardır" dediğinde sevecen bakışlarımı Emire attım.

"Piknik yapmaya mı geldik?" dediğimde Ateş'in gülme sesini duydum.

"Evet güzel bir gün geçirmeyelim mi?" diyerek Ateş arabanın bagajını açtı. İçinde top ve gitar çıkartmıştı. Emir'e baktığımdaysa arabanın içinden bir sürü küçük, büyük tahtalar olan poşet çıkartmıştı.