!YETİŞKİN İÇERİKLİDİR...!
İskoçya'nın küçük bir köyünde büyüyen Galler prensesi güzeller güzeli Helen'nin hikayesini okumaya hazır mısınız?
Prenses olması gereken topraklardan daha kundakta bebekken sürülmüştü Helen ve onun kaderi İskoçya'nın bu çet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar tatlıokurlarım, güzel bir bölümle geldim karşınıza yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.
Sağlıkla kalın.💙
/// Helen zorla çekiştirildiği için duvarlara çarpa çarpa yürüyordu bu yüzden de öfkeyle adamın onu götürdüğü yolun aksine doğru birkaç adım attığında yaşlı adam sinirle ona doğru döndü ve Helen'in zayıf kollarından kavrayıp onu sert bir şekilde duvara yasladı.
"Biliyorum canın ilk önce benim sikimi tatmak istiyor, ama sabret efendimiz seni becerdikten sonra benim olacaksın." Dedi ve kendi ağır bedenini genç kızın üzerine bastırırken leş gibi içki kokulu nefesini kızın yüzüne doğru yaklaştırdı ve "Bana sakın zor fahişeyi oynama, ben senin gibileri iyi bilirim." Dedi ve pis elini Helen'in göğüslerinin üzerinde dolaştırmaya başladığında genç kız olduğu yerde çırpınmaya başladı.
"Rodolfo'yu çok fena halde azdırıyorsun, kim bilir efendi seni gördüğü anda neler yapmak isteyecek." Dedi pislik herif.
Pislik yüzünü Helen'in boynuna dayamış öylece dururken elleri göğüslerinin üzerinde daha cüretkar bir şekilde dolaşmaya başladı. Helen yükselen nabzı, korkuyla atan kalbinin verdiği büyük bir cesaretle zincirle bağlı olmayan dizini kırıp adamın erkekliğine geçirdiği anda yaşlı herif acıyla çığlık atıp iki büklüm oldu.
"Seni arsız fahişe, bunun cezasını ödeyeceksin."
Helen serbest kalmanın verdiği özgürlüğü hemen kavrayamasa da adamın hala doğrulmaması ve acıyla kıvranıp iğrenç küfürlerini duydu ve hiç vakit kaybetmeden nereye gideceğini bilmeden uzun karanlık koridorda koşmaya başladı.
Göğüs kafesinin içindeki kalbi günler sonra mutlulukla ve bir umutla atıyordu. Belki de bu yolun sonu kurtuluşa çıkıyordu. Hissettiği duyguların yoğunluğuyla daha da hızlı koştu. Günlerdir bir lokma bile bir şey yememişti ama şuanda kendini o kadar güçlü ve dinamik hissediyordu ki bu duruma kendi bile inanmıyordu.
Helen tam uzun koridorun sonundaki sol yoldan dönmeye hazırlanıyordu ki karşısından bir gölge geçti. Korkuyla yutkunup adımlarını yavaşlattı ve etrafına bakınmaya başladı.
Kurtuluşa çıkacağını düşündüğü yer şimdi ona hem ürkünç hem de son derece korkunç geliyordu. Gözleriyle etrafa bakınmaya çalıştığı sırada bir kapı çarptı onun yüksek sesli gürültüsü yüzünden Helen korkuyla ufak bir çığlık attı.
Tam geriye doğru bir adım atmıştı ki birine çarptığını anladı ve yüzünü oraya döndüğünde bir adamın elinde gaz lambasıyla ona baktığını gördü. Korkuyla bu sefer geri geri gitmeye başlamıştı ki o yaşlı adamın homurtularını duydu.
