သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

ဝဏၰ (၆) (zawgyi)

My soul doth tell my body that he may
Triumph in love; flesh stays no farther reason,
But rising at thy name doth point out thee

William Shakespeare, Sonnet 151

***

လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ရက္

ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဟာ ဘယ္
ေလာက္ထိႏူးညံ့နိုင္မယ္၊ဘယ္ေလာက္ထိပူေႏြးစို
စြတ္နိုင္မယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္သိတာက ေရွ႕မွာ(တိတိက်က်ေျပာရင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တစ္ဖက္ကုတင္ေပၚ) ဝတၳဳစာအုပ္
တစ္အုပ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးအာ႐ုံဝင္စားေနတဲ့သူဆီမွာ
သာကြၽန္ေတာ္,စိတ္ေရာက္ေနတာပါ။ သူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ကေလးရဲ႕နာမည္က အမွတ္တရတဲ့။ ဒီစာလုံးျမင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေတြးမွာေပၚလာတာကဟိုအရင္သုံးလတုန္းက ကြၽန္ေတာ္နီးနီးကပ္ကပ္ရွိခဲ့ရတဲ့ အေသြးအသားတစ္ခုအေၾကာင္းပါ။

ၿပီးေတာ့သူ႕ကိုနမ္းရွိုက္ဖူးတဲ့အႀကိမ္အေရအတြက္ေတြ။ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ရွိပါလိမ့္။ အရင္တစ္ခါသူနဲ႕ရက္ပိုင္းေလးတြဲျဖစ္တုန္းက ေလးငါးႀကိမ္နဲ႕ ဒီကိုမလာခင္ညတုန္းကတစ္ႀကိမ္။ အခုေနစဥ္းစားမိေတာ့မွအထိအေတြ႕ဟာတစ္ေခါက္နဲ႕တစ္ေခါက္မတူတာကိုသတိထားမိလာတယ္။ ပထမအေခါက္တုန္းက သူ႕အနမ္းဟာ strawberry marshmallow နဲ႕ Esse Cigarette ေရာထားတဲ့အတိုင္း၊ ဒုတိယအေခါက္တတိယအေခါက္ေတြမွာေတာ့ စီးကရက္ရွိုက္ၿပီးပူရွိန္းဝါးရသလိုေလး ေနာက္ဆုံးအေခါက္တုန္းကေတာ့ Red Label ကို
hand-rolled စီးကရက္ျပင္းျပင္းနဲ႕ေသာက္ရသလိုမ်ိဳး။ အဲဒီတစ္ေခါက္ ကြၽန္ေတာ္ Label ေသာက္ထားလို႔လည္းပါမွာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မေန႕ညကကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚက်
လာခဲ့တဲ့ ပူေႏြးစိုစြတ္မႈဟာ မြတ္သိပ္စရာေကာင္းတာကိုပါ။

ကိုယ့္စိတ္မွာကိုယ္အနမ္း႒ိကာဖြင့္ေနတုန္းမွာ သူေျခဆန႔္ထားရာအေနအထားကေန တင္ပလင္ေခြလိုက္ပုံကိုျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးတယ္။ သူဝတ္ထားတဲ့ sweatpant အပါးေလးဆီမ်က္စိေရာက္သြားေတာ့ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသကကြၽန္ေတာ့္ညီေလးလည္း နိုးသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ျပန္ေခ်ာ့သိပ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ႀကိဳးစားလို႔အလုပ္မျဖစ္တာနဲ႕ အၾကည့္လႊဲလိုက္ေတာ့ ဆံသားကပိုကရိုေလးက်ေနတဲ့သူ႕နဖူးဆီကို အာ႐ုံေရာက္ျပန္တယ္။