ဒီပ (၁) (zawgyi)

37 7 2
                                    

( flashback )

လြန္ခဲ့ေသာ ၄ႏွစ္ - ၂၀၁၄

သာမန္ေဆာင္းတစ္ညေန။ေလးနာရီဝန္းက်င္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္ကုန္း(႐ြာ)အလယ္ပိုင္းမွာရွိေသာေဘာလုံးကြင္းတြင္ ေက်ာင္းသားေလးေတြႏွင့္ျပည့္လို႔ေနသည္။တစ္ခ်ိဳ႕မွာ အိမ္ေနရင္းအကၤ်ီလဲထားၾကၿပီး၊ တစ္ခ်ိဳ႕မွာေတာ့ ေက်ာင္းစိမ္းႏွင့္ ထိုင္စရာခုံတန္းေတြေပၚမွာ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္၊ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးေတြပုံခ်ထားၿပီး အတန္းစုံအ႐ြယ္စုံစုေပါင္းေဘာလုံးကန္ေနၾကသည္။

အားေပးသံ၊ေအာ္ဟစ္သံမ်ားႏွင့္သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနေသာဝန္းက်င္ႏွင့္ဆန႔္က်င္လ်က္ အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ၿပီးေငးငိုင္ေနသည့္ ေျခာက္တန္းကေလးတစ္ေယာက္အနားကို အထက္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။

"ဒီပ ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ ဒီေန႕ဝင္မကန္ဘူးလား အကိုတို႔နဲ႕အတူကန္လို႔ရေလာက္ေအာင္ မင္းေျခစြမ္းတက္ေနၿပီလို႔ မေျပာဘူးလား"

ကေလးကေကာင္ေလးရဲ႕အေမးကိုမေျဖေသးဘဲ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနသည့္ ကြင္းလယ္တစ္ေနရာကိုသာအၾကည့္ေရာက္ေနသည္။ၿပီးေတာ့မွ ေကာင္ေလးကိုအေျဖျပန္ေပးသည္ေလ။

"ခဏေန ကန္မယ္ေလ ကိုခ်န္း၊ ကိုခ်န္းေရာ"

"မင္းဝင္တဲ့အခါ ငါလည္းဝင္ကန္မယ္ေလ"

ထိုကေလးေငးၾကည့္ေနသည့္သူမွာတစ္ျခားမဟုတ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ျဖစ္သူ ဝဏၰပါပဲ။တစ္ေအာင့္ေနေတာ့ ကေလးက ခ်န္းခင္ကိုတစ္ခုေမးလိုက္သည္။

"ကိုခ်န္းတို႔ မၾကာခင္တကၠသိုလ္တက္ၾကေတာ့မွာဆို အမေျပာေနတာ ၾကားလို႔"

"ေနာက္ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနရင္ တကၠသိုလ္စာသင္ႏွစ္ေတြစၿပီေလ ငါကေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ေနမွသြားေတာ့မယ္ေရွ႕ႏွစ္ကအစ္ကိုေတြက ေလာစရာမလိုဘူးေျပာတယ္"

"ေအာ္...၊ကိုဝဏၰလည္း အကိုနဲ႕အတူတူလား"

"ဝဏၰလား ဝဏၰကငါ့လိုေမာ္လၿမိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး ရန္ကုန္သြားတက္မွာ"

သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon