သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

ဝဏၰ (၃) (zawgyi)

ဒီညမွအျပင္ထြက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေပၚလာၿပီး ခ်န္းလည္းမရွိေတာ့ ဘယ္သြားရမွန္းမသိတဲ့ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေဘာ္ဒါေတြလူပ်ိဳလွည့္မယ္ဆိုလို႔ လိုက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ တက္ႂကြေနတဲ့အေပါင္းအသင္းေတြထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နိုင္ေနသလားမသိဘူး။ ေပါ့ပါးသြက္လက္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕မအပ္စပ္ဆို ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္လို႔ဘယ္ေပါက္ေနမွန္း ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိဘူး။

ေန႕ခင္းတုန္းကဟိုေကာင္ေလးနဲ႕ေျပာဆိုျဖစ္တဲ့စကားလုံးေတြကို နားထဲျပန္,ျပန္ၾကားေနခဲ့တာ။ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့တဲ့။ အေနေဝးေနတဲ့ရည္းစားအလည္လာေတာ့မွာဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းသာေနမွာေပါ့တဲ့။ အဲဒီစကားမွာမေက်နပ္စရာဘာရွိသလဲေတာ့ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္မေက်နပ္တာေတာ့သိတယ္။ သူ႕ကိုလား၊ စကားလုံးအေၾကာင္းအရာကိုလား၊ ဒါလည္းမသိဘူး။ ေသခ်ာတာက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူေသာက္ထားခဲ့တဲ့ အယ္ကိုေဟာ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးထဲမွာသိသိသာသာတိုးတက္လာတာပါ။

အဆင္မေခ်ာခဲ့တဲ့ေန႕လယ္ကကြန္ဗာေဆးရွင္းအေၾကာင္းေတြးမိခ်န္းရဲ႕အေျခအေနအေၾကာင္း
မေျပာျဖစ္လိုက္တာကိုသတိသြားရတယ္။ညကိုးနာရီေတာ့ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ဝိုင္းကေနအိမ္လွည့္ျပန္ဖို႔စိတ္ကူးေတာ့ တစ္စုံတစ္ခုကိုသတိထားမိတယ္။ အခုေလာက္ဆိုခ်န္းႀကီး သူ႕ေကာင္ေလးကိုအေၾကာင္းစုံေျပာၿပီးေရာေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔ကသိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြပဲဟာ။

"‎‎ေဟ့ ဗညား မင္းေက်ာင္းမၿပီးေသးဘူး မဟုတ္ဘူးလား"

အုပ္စုထဲမွာတကၠသိုလ္စုံေကာလိပ္စုံကလူေတြပါသလို ေက်ာင္းၿပီးသြားသူေရာ၊ဘြဲ႕ရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အစ္ကိုႀကီးေတြေရာ ပါေနတယ္။ဗညားကေတာ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕တစ္ႏွစ္ထဲ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့တစ္ေယာက္။ ကြၽန္ေတာ့္လိုေက်ာင္းၿပီဆိုေပမယ့္ မႏွစ္ကသူစာေမးပြဲက်တဲ့အေၾကာင္း ခ်န္းေျပာလို႔သိခဲ့ရတယ္ေလ။

"ေအးကြာ ေက်ာင္းႀကီးကိုခ်စ္ေတာ့ ဘြဲ႕ကိုတစ္ႏွစ္ဆုတ္လိုက္ဦးမယ္လို႔"