ခ်န္းခင္ (၂) (zawgyi)

64 8 0
                                    


၂၀၁၈

ေရာ္ဘာၿခံကိုေရာက္ၿပီး၆ရက္ေျမာက္မွာေတာ့ဒီပကိုအိမိျပန္ဖို႔တိုက္တြန္းသင့္ၿပီလို႔သူယူဆတယ္။ဝဏၰနာက်ေနတာလည္း သူ႕အထင္အနည္းအက်ဥ္းသက္သာေလာက္ၿပီ။ လုံးဝေပ်ာက္ကင္းဖို႔အတြက္ေတာ့အခ်ိန္လိုဦးမွာကို ကိုယ္တိုင္ခံစားဖူးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕သူသိပါတယ္။ဝဏၰဟာဒီပအတြက္ေရာဂါပိုးမဟုတ္ဘဲခႏၶကိုယ္ကိုေကာင္းက်ိဳးေပးတဲ့ဋိဇီဝေလးျဖစ္လာရင္ေတာ့ ေရာဂါကကုဖို႔မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။

ဝဏၰနဲ႕ပက္သက္တဲ့သူ႕ထင္ျမင္ခ်င္ေတြမွန္ပါေစ။တကယ္မွန္ေစခ်င္ပါတယ္။

"အဘြားအိမ္ပဲျပန္မလား"

"စိတ္မပူပါနဲ႕ ကိုခ်န္းရာ ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပမွာပါ အေမတို႔အိမ္ပဲျပန္မယ္ေလ"

"ေအးပါကြာ"

"ကြၽန္ေတာ္တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္ ၿပီးေတာ့ေရွာင္တာထက္ရင္ဆိုင္တာပိုမေကာင္းဘူးလား"

"မင္းေျပာတာလဲဟုတ္ပါတယ္"

ေျပာသာေျပာရတာပါ။ဒီကေလးဝဏၰကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ေၾကာင္း သူမ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲတာပဲ။ လြယ္လြယ္ကူကူေတာ့ ကြဲေနတဲ့အသည္း ျပန္ဆက္သြားမွာမွမဟုတ္ဘဲ။လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တဲ့အခါရင္ခုန္တာနဲ႕အတူခက္ခက္ခဲခဲခ်စ္ရသလို
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ခက္ခက္ခဲခဲေမ့ယူရတာက အခ်စ္ကံမေကာင္းသူတိုင္းမႀကဳံလိုဘဲ
ႀကဳံရတဲ့အရာမဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္ ဒီပကိုအခ်စ္ကံမေကာင္းသူတစ္ေယာက္မျဖစ္ေစခ်င္တာ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဇာတ္လမ္းကိုၿပီးဆုံးမသြားေစခ်င္တာ။

"ကိုခ်န္း မစုကို ဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့"

"စုမြန္မွာငါတို႔မသိထားတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနမလားမသိဘူး ဒီပရ"

"ဘယ္သူမွ မရွိဘူးဆို"

"ျဖစ္ပါ့မလားကြာ ငါဖြင့္ေျပာလိုက္လို႔အခုထက္ပိုဆိုးသြားရင္"

သူစကားမဆုံးခင္မွာဒီပကသူ႕ကိုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီးၾကည့္ေနေတာ့ သူသကားကိုအဆုံးမသတ္လိုက္နိုင္ပါ။ သူေရွ႕ကလူငယ္က ေလးနက္တဲ့စကားကိုလည္းေျပာလိုက္ေသးတယ္။

"ကိုခ်န္းက ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ရဲရင့္တာပဲေလ ေၾကာက္စရာမွ
မဟုတ္တာ"

ကိုယ့္အမႈကိုယ္ျပန္ပတ္တယ္ဆိုတာဒါမ်ိဳးလား
မသိ။ဝဏၰကိုဖြင့္ေျပာလိုက္ဖို႔အားေပးတုန္းကသူကိုယ္တိုင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားကဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္အတြက္ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒီပကိုသူဘယ္လိုမွမတုံ႕ျပန္နိုင္ေတာ့ပါ။သူ႕မွာေ႐ြးခ်ယ္မႈလည္းရွိမယ္မထင္ပါ။ စုမြန္ကိုဖြင့္ေျပာဖို႔သာရွိေတာ့တယ္။ ဒီေန႕မေျပာရင္လည္းဒီပေကာင္းမႈနဲ႕စုမြန္သိရလိမ့္မယ္။ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းပဲ။

ဒီပသူ႕ကိုၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ကလည္းသူကိုယ္တိုင္ေျပာခဲ့တဲ့ေနာက္စကားတစ္ခြန္းကိုျပန္ၾကားေစတဲ့အထိ။"မင္း မေျပာရင္ ငါသြားေျပာျပလိုက္မွာေနာ္" ဆိုတာေပါ့။

*****

ေရာ္ဘာၿခံရွိတဲ့စက္စဲကေနေတာင္ကုန္းျပန္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးစုမြန္ကိုဘယ္လိုဘယ္ပုံေျပာ
ရမလဲစဥ္းစားလိုက္၊ စိတ္ကူးမႀကိဳက္လို႔ေနာက္ထပ္ေတြးၾကည့္လိုက္နဲ႕ သူရဲ႕အခ်စ္ဖြင့္ဟဝန္ခံခန္းကစိတ္ကူးမွာေတာင္အစီမစဥ္မက်ပဲပ႐ုတ္သုတ္ခနိုင္ေနတယ္။

ပ်ိဳးမယ့္နိဒါန္းစကားေ႐ြးရတာလည္းဆယ္တန္းစာေျဖတာထက္ကိုပိုခက္ပါရဲ႕။

မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ကဘာမွမၾကာလိုက္ပဲကုန္သြားၿပီးေတာင္ကုန္းကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ဒီပကိုသူ႕အိမ္ကိုပို႔ၿပီးမသိေယာင္ေဆာင္ျပန္ဖို႔လုပ္လိုက္ေသးတယ္။
မေအာင္ျမင္ပါဘူး။

"အမ ကိုခ်န္းေျပာစရာရွိလို႔တဲ့"

ဒီပရဲ႕ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ေခၚသံနဲ႕အတူအိမ္ေနာက္ေဘးကထြက္လာတဲ့စုမြန္ထူးသံကိုၾကားရၿပီ။

"အခုခ်က္ခ်င္းလားကြာ ငါ့ကိုနည္းနည္းမရိုခိုင္းေတာ့ဘူးလား"

"ရိုလို႔ရတုန္းကမရိုဘဲဗ်ာ အခုမွေတာ့ရိုတာမရိုတာစဥ္းစားမေနနဲ႕ေတာ့ ဒီေန႕မွမေျပာရင္လဲကိုခ်န္းေနာက္တစ္ခါက်န္ရစ္ျဖစ္ဖို႔ပဲရွိတာေနာ္ အမကိုလိုက္ေနတဲ့ဘဲေတြေနာက္ပါသြားဦးမယ္"

ခ်စ္သူကိုေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႕တြဲျမင္ရတာက သိပ္ခက္တဲ့ကိစၥဆိုတာအားလုံးလက္ခံၾကမွာပါ။ဒီပအေျပာေတြေၾကာင့္ ဝဏၰနဲ႕စုမြန္တို႔စတြဲခါစကအေျခအေနကိုျပန္ေရာက္သြားသလို၊ အဲဒီတုန္းကခံစားရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကလည္း လူကိုသတိေပးေနေတာ့ ဒီပစကားနားေထာင္ဖို႔စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္
ရပါတယ္။

*****

သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin