သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

စုမွန် (၁)

(flashback)
လွန်ခဲ့သော ၁နှစ် - ၂၀၁၇

စာမေးပွဲမပြီးခင်တစ်ပတ်အလိုတုန်းက တက်တက်
ကြွကြွရှိခဲ့တဲ့ကောင်လေးဟာ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲကြီးလည်းပြီးရောသူမဟုတ်တော့တဲ့အတိုင်း၊အငြိမ်
ကြီီးငြိမ်နေတယ်။တစ်နေ့တစ်နေ့ ကိုရီယားဇာတ်
လမ်းတွဲကြည့်ရင်ကြည့်၊ မဟုတ်ရင်တစ်ယောက်ထဲထိုင်ပြီးမှိုင်တွေနေတတ်တာ။ ဘာကိုအလိုမကျသလဲတော့မသိဘူး၊တစ်ခုခုကိုအလိုမကျဖြစ်နေတာသေ
ချာတယ်။စာမေးပွဲမဖြေခင်သုံးလေးလ,ကာလပတ်လုံး ကျောင်းနဲ့အိမ်၊အိမ်နဲ့ night study camp ကူးလူသွားလာရလို့ဆိုပြီးညည်းခဲ့တဲ့သူ။ သူ့အဘွားဆီပေးမသွားတာကိုလည်း အကြီးအကျယ်စိတ်ခုပြီး တစ်အိမ်လုံးနဲ့စကားမပြောခဲ့ဘူး။အမေတို့ကတော့မြေးကိုအလိုလိုက်တဲ့အဘွားအကြောင်းသိလို့ကို, မသွားဖို့တားမြစ်ခဲ့ကြတာ။

အဲဒီတုန်းကအဘွားဆီမသွားရလို့မိသားစုဝင်အား
လုံးကိုမကျေမချမ်းဖြစ်ခဲ့သလောက်၊ အခုလွတ်လွတ်ရှိသွားပြီ၊သွားလိုတဲ့နေရာဆီသွားနိုင်ပြီ
ဆိုတဲ့အခါကျတော့ အိမ်ထဲကနေအိမ်အပြင်တောင်
မဆင်းတော့ဘူး။ မထူးဆန်းလွန်းဘူးလား။

"ဟဲ့ စာမေးပွဲမပြီးခင်တုန်းကတော့ အဘွားအိမ်
မလွှတ်လို့ နင်ကငါတို့ကို မကျေနပ်ဘူး အခုစာမေး
ပွဲဖြေပြီးပြီလေ ဘာလို့မသွားလဲ ဘာလဲ အဘွားနဲ့စိတ်ကောက်နေကြတာလား"

အရင်တည်းကအစ်မကိုရိုသေတတ်သူမဟုတ်သော်
လည်း အခုလောက်ထိပြန်မပြောနားမထောင်မလုပ်ဖူးဘူး။ ကိုယ်နဲ့ကမျက်နှာကြောသိပ်မတည့်ချင်ဘူးဆိုပေမယ့် မေးရင်ပြောဖော်တော့ရသေးတယ်။ အခုတော့ တီဗွီရှေ့ကြမ်းခင်းပေါ်ထိုင်ကြည့်နေတဲ့သူရဲ့အနောက်က ဧည့်ခန်းခုံပေါ်ကနေမေးတာကို ဖြေလည်းမဖြေသလို၊လှည့်တောင်မကြည့်။

ဒီကောင်လေး တစ်ခုခုဖြစ်နေတာ သေချာပါတယ်။

"မစု အဲဒါဘာလုပ်တာလဲဗျာ အလာကားနေရန်မဖြစ်ချင်စမ်းပါနဲ့"

လူကြီးကိုမထီမဲ့မြင်လုပ်နေလို့ သူကြည့်နေတဲ့တီဗွီကိုပလက်ပေါက်ကနေဆွဲဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"ငါမေးတာဖြေစမ်း နင်, မဖြေရင်ဇာတ်လမ်းတွဲဆက်ကြည့်ရမယ် မထင်နဲ့နော် နင်တစ်ခုခုဖြစ်နေ
တယ်မလား"