သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

extra part 1 : kaleidoscope of loud heartbeats

"ငါမင်းကိုချစ်နေတုန်းပဲ ငါမင်းကိုချစ်တယ် ဒီပ..."

အသည်းယားလွန်းလို့ဒီပရဲ့ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးကိုကျွန်တော်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့မှခွင့်ပြုမရသေးတာကို အမှတ်ရသွားတယ်။

"ဆောရီး...ငါမင်းကိုလွမ်းလွန်းလို့ပါကွာ"

လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုညင်ညင်သာသာလေးဆွဲကိုင်ပြီးငုံ့ကြည့်နေတဲ့ကျွန်တော့်ကိုသူဘာမှမပြောသေး။ခေါင်းကိုတော့လွမ်းတယ်လို့ပြောလိုက်တည်းက ငုံ့သွားခဲ့တာပါ။

တော်တော်ကြာ(စိတ်ထင်၅မိနစ်လောက်ရှိ)တော့မှကျွန်တော့်မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လာတာ။

"ဒီတစ်ခါတော့ အကို့ကိုမရက်စက်ဘူးမလားဟင်"

သူ့ဆီကထွက်ကျလာမယ့်စကားလုံးတွေကိုကျွန်တော်ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့နားထောင်နေရတယ်။

"ဒီပ...အကို့ကိုအဖြေပေးဦးလေကွာ"

ကျွန်တော်နဲ့မျက်လုံးချင်းဆုံနေတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာအရောင်လက်သွားသလိုပဲ။နှုတ်ခမ်းကွေးမသွားပေမယ့်သူ့မျက်လုံးတွေထဲမှာအရောင်တွေဖြတ်ပြေးသွားတယ်။ဒါသေချာတယ်။

ရင်တွေလည်းဒုန်းစိုင်းနေတာပဲ။ရိုလာကိုစတာအမြင့်ကြီးစီးရသလိုလေ။

"ကျနော်...."

ကဲ...ပြောလိုက်ပါတော့ကွာ...မင်းလည်းကိုယ့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာကိုပြောလိုက်ပါတော့...။

"အကို့ကို ချစ်လား အကို့ကို ဒီပချစ်တယ်မလား"

သူ့ရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုမြဲမြဲကိုင်ပြီး,မျက်နှာကိုငုံ့ကြည့်နေတဲ့ကျွန်တော့်ကိုပေးလာမယ့်အဖြေကို ရင်ခုန်လှုပ်ရှားစွာနားစိုက်ထောင်ဖြစ်တယ်။

မျက်နှာလေးကိုအနုစိတ်ငေးကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာသူ,ခေါင်းညိတ်ပြနေတာကိုမြင်တဲ့အခါဒီပရဲ့ခန္ဓာ
ကိုယ်သေးသေးလေးကိုကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ထားလိုက်မိပြီ။

ကျွန်တော့်အသံထဲမှာအသံလှိုင်းတွေမငြိမ်တာကိုသူသတိထားမိမှာပါ။ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ဆီကတုန်ခါမှုတွေဟာလည်းဒီပဆီကိုကူးစက်ကုန်ပြီထင်ပါရဲ့။