သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

ဒီပ (၂) (zawgyi)

"ဘယ္လိုလဲ ခရီးပန္းေနေသးလား ဒီပ"

ကြၽန္ေတာ္တို႔ရွိရာ ရာမည,စာသင္ေဆာင္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းၾကားရေသာ ကိုခ်န္းဆီကစကား။

"ဟုတ္ အကို"

ေနာက္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေနမွေက်ာင္းေရာက္လာမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တဲ့လူက ေစာၿပီးေရာက္လာတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။
မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္ရလြန္းလို႔ကြၽန္ေတာ္႐ူးမွာပဲ။ သူကကြၽန္ေတာ္လိုအပ္တဲ့အရာေတြအကုန္လုံးကိုလိုက္လုပ္ေပးေလ၊ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို ထိန္းကြပ္ရပိုခက္ေလျဖစ္ေနခဲ့တာ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕သက္ဆိုင္ေနတဲ့သူျဖစ္လို႔သာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးမွန္း သိေပမယ့္ တစ္ျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ခ်င္ေနတာ။

ေရခ်ိဳးဖို႔အတြက္ ေရပုံး၊ေရးခြက္ေတြပါမလာလို႔ဆိုၿပီး မနက္တုန္းကလည္း မနက္စာစားဖို႔သြားၾကရင္း သတိတရလိုက္ဝယ္ေပးေသးတယ္။ သူ႕ဘက္ကဒီလိုလုပ္လာရင္ ကြၽန္ေတာ္သာယာခ်င္လာေရာ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ညီေလးျဖစ္ေနလို႔ ဝတ္ေက်တန္းေက်ကဴညီတာမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကထင္ရာအဓိပၸါယ္ေကာက္ခ်င္ေနတာ မခက္ဘူးလား။ကြၽန္ေတာ္က အမွတ္ရွိတဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူးေလ။ ကိုယ့္ကိုဘယ္ေတာ့မွခ်စ္သူရည္းစားလိုခ်စ္ေပးလို႔မရနိုင္ဘူးလို႔ အတိအတင္းေၾကညာထားတဲ့သူဆီက ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေနတုန္းပဲ။

"ဟိုမွာအကုန္လုံး အဆင္ေျပခဲ့ရဲ႕လား အကို"

"ေအး လူနာကငါတို႔ထင္သလို ဒဏ္ရာမျပင္းဘူးေလနားလိုက္ရင္ ရၿပီတဲ့၊ အဖ(အေဖ)ေဆး႐ုံလိုက္လာၿပီး ေက်ာင္းသြားေတာ့လို႔ႏွင္ေနလို႔ ခ်က္ခ်င္းလာလိုက္တာ"

ကိုခ်န္းေရာက္လာတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္သက္သာရာရတယ္။ မေရာက္သင့္တဲ့ေနရာကို
အၿမဲလိုလို ေရာက္ခ်င္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို
အာ႐ုံလႊဲဖို႔လြယ္သြားတာေပါ့။

"မင္းကိုအားနာလို႔ ငါလာမွေက်ာင္းအပ္ေပးေတာ့မယ္လို႔စဥ္းစားထားတာ မင္းအပ္ေပးလိုက္ၿပီေပါ့"

"ေအး ရပါတယ္ကြာ"

ကိုခ်န္းကသူ႕ဘက္ကိုစကားလွည့္ေျပာေတာ့လည္းကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိထားေပးေနတဲ့ၾကားက သူ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေသးတာ။ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထင္ ကိုဝဏၰမ်က္ႏွာမနက္တုန္းကေလာက္ မလန္းဆန္းေတာ့သလိုပဲ။