(ဗုဒၶဟူး)
"ကိုခ်န္း ထေတာ့ေလ"
ကြၽန္ေတာ့္ကုတင္ေခါင္းရင္းနားမွာဒူးေထာက္ၿပီးခပ္ဖြဖြလႈပ္ႏွိုးေနတဲ့သူ႕ကို ပထမဦးဆုံးျမင္ရပါတယ္။ ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္ၿပီး အဖုအထစ္မရွိစြာၾကည္လင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္တာနဲ႕, ကြၽန္ေတာ့္အသိစိတ္မွာစိုးရိမ္ႀကီးသြားရတယ္။ ညတုန္းကကြၽန္ေတာ့္ကိုျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းစုံေျပာျပၿပီး တစ္ညလုံးမ်က္ရည္က်ေနခဲ့တဲ့သူ႕ပုံရိပ္ေတြ မ်က္လုံးထဲမ်က္ေယာင္လာေတာ့ သူ႕ထက္အရင္မနိုးခဲ့တဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနမိတယ္။
ခါတိုင္းေန႕ေတြေလာက္ သြက္လက္တဲ့ဟန္ပန္ကိုမေတြ႕ ရေပမယ့္ ညတုန္းကလိုေငးမွိုင္ေနတာမ်ိဳးလည္းမရွိ။ ဒီေတာ့မွကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေလး စိတ္ေအးနိုင္တာ။
"နိုးေနတာ ၾကာၿပီလား...."
"မၾကာေသးပါဘူး အကိုရဲ႕ ခုနကပဲနိုးတာ"
"အင္း"
နာရီကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့မွ၈နာရီခြဲခါနီးၿပီ ျဖစ္
ေၾကာင္းသိရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးအိပ္ယာဝင္ေနာက္က်ခဲ့ေပမယ့္ ဒီပကကြၽန္ေတာ့္ထက္အရင္နိုးေနတာေလ။"ဒီေန႕ အတန္းမတက္ခ်င္ မတက္နဲ႕ဦးေလ"
"တက္ေတာ့မတက္ခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ အေဆာင္မွာဆိုလည္းပ်င္းစရာႀကီး"
"အျပင္ေလွ်ာက္သြားၾကမလား"
စကားမွားသြားမွန္းသိလိုက္ေပမယ့္ျပင္ဆင္ဖို႔အခ်ိန္လြန္ခဲ့ၿပီ။ အျပင္လို႔ေျပာတာမွန္ေပမယ့္ mall မွာတုန္းကအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေအာက္ေမ့သြားလို႔နဲ႕တူတယ္။ ခဏေလာက္၊ စကၠန႔္ပိုင္းေလး,ၿငိမ္က်သြားတယ္။
"အကို႔အတန္း လိုက္တက္ေလ"
"ဟီး...ေကာင္းသားပဲ"
"အိုေက မ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္မယ္ေနာ္ ဘာမွ,မစားရေသးဘူးမလား"
"ကိုခ်န္းကို ေစာင့္ေနတာ"
"ဟုတ္ၿပီ ခဏေနာ္"
"ဟုတ္"
ကြၽန္ေတာ္လည္းေရခ်ိဳးကန္ရွိရာေအာက္ထပ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ဆင္းရေတာ့တယ္။
BINABASA MO ANG
သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)
Romance#Unicode ဝဏ္ဏက ဒီပကို တကယ်ချစ်သွားသလား? ဝဏ္ဏကြောင့်ခံစားနေရတဲ့ ဒီပကို ချန်းကနှစ်သိမ့်ပေးမှာလား? ဆိုတာ #Zawgyi ဝဏၰက ဒီပကို တကယ္ခ်စ္သြားသလား? ဝဏၰေၾကာင့္ခံစားေနရတဲ့ ဒီပကို ခ်န္းကႏွစ္သိမ့္ေပးမွာလား? ဆိုတာ