သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

ခ်န္းခင္ (၁၀) (zawgyi)

( flashback )

လြန္ခဲ့ေသာ ၅ရက္

ထုံးစံအတိုင္းမိုးလင္းကေနမိုးခ်ဳပ္အလုပ္,လုပ္ေနရ
တာဆိုေတာ့ ဒီေန႕လည္းစုမြန္တို႔အိမ္ကိုမေရာက္မျဖစ္ေရာက္သြားတယ္။ အလုပ္ဆိုတာတစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ဝဏၰဆိုတဲ့ႏြားကိုညွည္းဆဲတဲ့ကိစၥကိုေျပာတာပါ။ အိမ္ေရွ႕ၿခံဝင္းထဲမွာခ်ထားတဲ့သစ္သားခုံတန္းရွည္ေပၚ,ဒီပနဲ႕ပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။

"ေစာေစာစီးစီး လာရိုျပေနျပန္ၿပီေနာ္..."

ႏွစ္ေယာက္တည္းေအးေအးေဆးေဆးရွိေနရာကစုမြန္ကြၽန္ေတာ္တို႔အနားကိုေရာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္ၿပီး သူ႕ရဲ႕မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ အျမင္ကတ္က်မ္းကို႐ြတ္ျပေတာ့တယ္။

"ငါ့ေမာင္ကလည္းေနာ္ မထုံတတ္ေသး႐ုပ္နဲ႕ အခုက်ေတာ့ အမေတြအေမေတြေရွ႕ေတာင္မသိဘူး ရည္းစားနဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ျပေနလိုက္တာ..."

"အမကလည္း အေမၾကားသြားဦးမယ္ဗ်ာ"

"ဟဲ့ ငါကၾကားေအာင္ေျပာတာေလ"

ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျပသည္းျပေနတယ္ဆိုၿပီး စုမြန္သာေျပာေနတာ၊ တကယ္ေတာ့ဒီပေဘးမွာထိုင္ေန႐ုံကလြဲၿပီး ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမလုပ္ျပရပါဘူး။ စိတ္ေပါက္တဲ့အခ်ိန္ ဒီပကိုပါးကိုင္နားကိုင္လုပ္မိတာကလြဲလို႔ေပါ့ေလ။ ဒါကလည္း၊ဒီေကာင္ေလးကြၽန္ေတာ့္စကားနားမေထာင္ဘဲကလန္ကဆန္ျပန္ေျပာတဲ့အခါမွပါ။

"သူမ်ားရည္းစားၾကားဝင္ပါရင္ နင္ဝဋ္လည္မယ္ေနာ္ ဘာလဲမေၾကာက္တာလား..."

အခုတေလာ ကြၽန္ေတာ့္အျပဳအမူေတြမဆိုစေလာက္ေလးေျပာင္းလဲခ်င္ေနတာကို ကိုယ္တိုင္လည္းသတိထားမိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေယာင္ေဆာင္ရည္းစားေလးျဖစ္တဲ့ဒီပနဲ႕ ဝဏၰမဟုတ္တဲ့အျခားလူေရွ႕မွာသည္းျပေနဖို႔မလိုမွန္းကိုလည္း သိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္သံေယာဇဥ္ရွိေနတဲ့ စုမြန္ေရွ႕မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္၊ အခုေနာက္ပိုင္းဒီပကကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးပါဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာရတာကိုပဲအေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ခ်င္ေနတာ။