ဝဏၰ (၁၅) (zawgyi)

35 5 0
                                    

flashback to (၂၀၁၈)

တကၠသိုလ္ေရာက္သြားတည္းကအေတြးထဲမွာရံဖန္
ရံခါအမွတ္တရရွိေနတတ္တာကလြဲရင္ ေတာင္ကုန္း
(႐ြာ)နဲ႕သံျဖဴဇရပ္ဟာကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ေနရာေဟာင္းပါပဲ။ႀကီးျပင္းခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေဟာင္းေပါ့ေလ။ၿမိဳ႕ျပဆိုတဲ့အေျပာင္းအလဲအသစ္နဲ႕ေနသားက်သြား
တဲ့အခါကြၽန္ေတာ့္အာ႐ုံထဲကအိမ္ဆိုတာေက်ာင္းတက္ခဲ့ဖူးတဲ့ရန္ကုန္ျဖစ္ေနတာပါ။အခုကိုယ့္ဇာတိကိုျပန္ေရာက္တယ္ဆိုေပမယ့္၊ဒါဟာခဏတာအေျခအေနပဲလို႔ကြၽန္ေတာ္ေတြးထားတယ္။ေက်ာင္းၿပီးခါစ,ကာလနဲ႕လုပ္ငန္းခြင္အကူးအေျပာင္းေခ်ာေမြ႕သြားတဲ့အခါ အခုေန,ျဖစ္တဲ့မိဘအိမ္(အေဖ့)အိမ္ကိုေနာက္ထပ္တစ္ခါျပန္ၿပီးေက်ာခိုင္းရဦးမွာပါ။အားလပ္ရက္ေတြ၊႐ုံးပိတ္ရက္ေတြ၊ ရာသီပြဲေတာ္ရက္ေတြနဲ႕ႀကဳံရင္ေတာ့အလည္လာျဖစ္ရင္လာျဖစ္မွာေပါ့။

အၿမဲတမ္းအတြက္ေနထိုင္သြားဖို႔စိတ္ကူးမရွိေပမယ့္ေရာက္ေနတုန္းမွာေတာ့ ဒီေဒသဟာစိတ္ရဲ႕ေႏြးေထြးမႈကိုေပးပါတယ္။

"ကိုဝဏၰ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"

ဇြဲကပင္ေတာင္တက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရဲ႕စိမ္းလန္းပုံကိုၾကည့္ၿပီးအေတြးလြင့္ေနဆဲမွာကြၽန္ေတာ့္နားကိုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဘးအိမ္ကခ်ာတိတ္။ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းစုမြန္ရဲ႕ေမာင္ဆိုလည္းဟုတ္တယ္။

သူ,ငယ္ငယ္တုန္းကခ်န္းခင္နဲ႕ကြၽန္ေတာ္ေဘာလုံးသင္ျပေပးဖူးတဲ့ေကာင္ေလးဆိုပါေတာ့။အခုဒီေတာင္တက္ခရီးကိုလိုက္လာျဖစ္တာလည္း သူငယ္
ခ်င္းေတြရဲ႕ဖိတ္ေခၚမႈအျပင္သူ႕ရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္လည္းပါတယ္။

"ေအာ္... ဒီေဒသက ရန္ကုန္နဲ႕မတူဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္းပါကြာ ဟိုမွာလည္းအပင္ေတြရွိေပမယ့္ဒီကသစ္ပင္ေတြေလာက္မစိမ္းလန္းဘူးေလ"

ရန္ကုန္မွာရွင္သန္ရတဲ့အျဖစ္ဟာဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဝင္တစားသူေမးပါတယ္။ၿပီးေတာ့

"ကိုဝဏၰ ရန္ကုန္မွာပိုေပ်ာ္မွာေပါ့ ေနာက္ၿပီးက်ရင္ျပန္သြားမွာလား"

သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)Where stories live. Discover now