သူစိမ်း....သို့သော် [သူစိမ်း -၂] [U+Z] (completed)

ခ်န္းခင္ (၉) (zawgyi)

ညကအိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာမနက္၇နာရီခြဲေတာ့မွ နိုးတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းေတြရွိတဲ့ဘက္မွာကိုယ္လက္သန႔္စင္လို႔ရတဲ့ ေဘစင္ရွိေပမယ့္ ေရပိုက္ပိတ္ထားေသးတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးကန္ကိုဆင္းၿပီး မ်က္ႏွာသြားသစ္ရတယ္။ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့အခ်ိန္ အေဆာင္ေရွ႕မွာမုန႔္လာေရာင္းတဲ့အသံၾကားတာနဲ႕ ခဏထြက္ဝယ္လိုက္ေသးတယ္။ စက္ဘီးနဲ႕လွည့္ေရာင္းေနတဲ့လူဆီမွာ ပဲျပဳတ္နံျပားရတာနဲ႕ အဆင္သင့္သြားတယ္ေျပာရမယ္။ ဒီပ,ပဲျပဳတ္နံျပား ႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္းကြၽန္ေတာ္သိတယ္ေလ။

ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးအေဆာင္ေပၚတက္လာေတာ့ဒီပနိုးေနၿပီ။

"ဟာ ကိုခ်န္း က်ေနာ့္အတြက္ေရာပါလား..."

အိပ္ခ်င္မူးတူပုံစံကေန အစားျမင္ၿပီးလန္းဆန္းသြားတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္ေတာ့ စ,ခ်င္သြားနဲ႕သူ႕အတြက္မပါေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းအလိုမက်တဲ့မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားတာကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္
ရယ္မိသြားတယ္။

"ဟား ဟား...ေနာက္တာပါကြာ...မင္းအတြက္ပဲဝယ္လာတာ" လို႔ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့အခါ သြားေဖြးေဖြးေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးျပတယ္။

"ေဟ့...ေဟ့ မ်က္ႏွာအရင္သြားသစ္ေလ ညစ္ပတ္ေလးရဲ႕"

အစာလာႏွိုက္တဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုမနာေအာင္ျဖတ္ရိုက္လိုက္ေတာ့

"ဒီအတိုင္းစားလည္းရတာပဲ...ကိုခ်န္းကလည္း"

အေခၚအေဝၚေၾကာင့္မ်က္မႈန္ၾကဳတ္ျပလိုက္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္အျပဳအမူကို ပထမေတာ့သူနားလည္လိုက္ပုံမရ။ ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္သိသြားတဲ့သူလို ခုနကအတိုင္းအပိုးမသပ္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕

"အကိုကလည္း...အရင္စားၿပီးမွ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့မယ္ေနာ္" ဆိုၿပီးအထြန႔္တက္လာတယ္။

"မရဘူး သြား မ်က္ႏွာသြားၿပီးမွ စားရမယ္ မသစ္ရင္ ေကြၽးဖို႔အစီအစဥ္မရွိဘူး"

မရဘူးလို႔လည္းဆိုေရာ၊ မ်က္ႏွာဆူပုပ္သြားၿပီး ေရခြက္နဲ႕သြားတိုက္ေဆး,လွည့္ယူတယ္မွတ္ေနတာ။ ထင္တဲ့အတိုင္းမဟုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကေနမုန႔္ထုပ္ကိုဆြဲလုသြားတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္လည္းဘယ္ရမလဲ၊ ျပန္လုယူတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလု,သူကမေပး၊ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ရသြားမလိုနဲ႕သူပဲျပန္ဆြဲသြားေတာ့ ခဏအတြင္းမွာ႐ုတ္ရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္သြားၿပီး မုန႔္ထုပ္ကိုကိုင္လ်က္ကုတင္ေပၚကို သူအထိုင္က်သြားတယ္။ေခါင္းအုံးေပၚေခါင္းက်မိေတာ့မလိုလဲက်သြားတဲ့သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ္အေပၚကေန အုပ္မိုးထားသလို အေနအထားျဖစ္သြားတယ္။