- ۱۵ دسامبر -
یه روز خوب برای بوید با یه صبحونه خوب تو کافه مورد علاقش شروع میشد؛کافه بلاژیو...
اون جا همیشه محیط آروم و دلپذیری داشت و بوی سیگار لایت،قهوه و کیک وانیلی که همیشه کل فضای کافه رو پر کرده بود،به این دلپذیری اضافه میکرد.میز مورد علاقه بوید دقیقا کنار پنجره قرار داشت؛جایی که میتونست از اونجا رفت و آمد مردم و ریزش برگ های پاییزی رو تماشا کنه.
چارلی و بوید اون روز باهم دیگه به کافه بلاژیو رفتن تا صبحونه بخورن و از اونجایی که پدرو خیلی مشغول بود و قرار نبود تا شب به خونه بیاد،همین فرصت مناسبی برای چارلی و بوید فراهم کرد که بتونن کمی باهم وقت بگذرونن.
صبحونه مورد علاقه بوید پای سیب و قهوه لاته بود...چارلی هم با اعتماد به ذائقه برادر کوچیکش همون رو سفارش داد،چون حوصله گشتن تو منو و انتخاب کردن رو نداشت.
چارلی بعد این که منو رو به گارسون تحویل داد،به صندلیش تکیه کرد و نفس عمیقی کشید.
چارلی:باید اعتراف کنم تصمیم خوبی بود که بیایم اینجا...واقعا نیاز داشتم باهم وقت بگذرونیم.
بوید لبخندی زد و سری تکون داد.
بوید:منم همینطور...خوبه که از خونه زدی بیرون چارلی.سیگار کشیدن و فکر کردن دیوونت میکنه...باید یکم برا خودت تایم استراحت در نظر بگیری.
چارلی شونه ای بالا انداخت.
چارلی:این پرونده باید حل شه.استیو میتونه برگرده به زندگیش چون هیچ مشکلی نداره...اما اون چهار نفر در خطرن.
بوید ابرویی بالا انداخت.
بوید:منظورت سه نفره؟
چارلی سرشو به علامت منفی به دو طرف تکون داد.
چارلی:منظورم چهار نفره.به جز کریس و تام و سب برادر کریس هم هست...لیام همسورث.اون به شدت آسیب دیده و الان تو نیویورکه.
بوید ابرویی بالا انداخت.
بوید:آسیب دیده؟
چارلی نفسشو بیرون داد.
چارلی:گمونم یه بار توسط آدمای پابلو شکنجه شده.هیچوقت در موردش حرفی نزد...بعدشم من فرستادمش سر یه ماموریت تا یه سری اطلاعات گیر بیاره اما ماموریت شکست خورد و دچار یه حادثه شد و بعد اون حادثه همه چی بدتر شد.
چارلی با تاسف سرشو تکون داد...مشخص بود که خودشو بابت جریان لیام سرزنش میکرد و حتی بوید هم متوجه شد.
بوید:تقصیر تو نیست.تو یک نفری در برابر یه خانواده گنگستری.
چارلی جوابی نداد.برای چند ثانیه سکوت برقرار شد...هر دو داشتن به راه های احتمالی پیش روشون فکر میکردن.
بعد چند لحظه چارلی سکوت رو شکست...
YOU ARE READING
Notes to you
Fanfictionهمه ی رویاها همیشه رویا باقی نمیمونن...همونطور که تمام شخصیت های خیالی همیشه یه شخصیت خیالی باقی نمیمونن... گاهی یه چیزایی از دل رویاها و خیالات بیرون میان که واقعی میشن...خیلی واقعی...
