KARMAŞA

GİRİŞ

Yayımlanma tarihi: 02/03/2022

Keyifli okumalar 💜🌹

◑◑◑

Uğultuların yerini kaçışmaların almasına sebep olan iki el silah sesine eşlik eden çığlıklar, gecenin ıssızlığında kaybolup giderken yere yığılmıştı.

Başını yere çarpmış, aldığı darbeyle sersemlemişti. Hissedemediği acının etkisiyle bir anlığına kesilen nefesi kısık iniltilerle birleşmişti.

Tahammül edilemeyecek derecede artan çınlama sesiyle yüzünü buruşturdu. Başını hafifçe kaldırıp elini karnına götürdüğünde eli kana bulanmıştı. Canının yandığını hissetmiyordu.

Kesik kesik aldığı nefesler bir başkasının umudu olurken, aralık tutmaya çalıştığı gözlerini etrafta gezdirdi.

''Neden geldin?'' Başını sesin sahibine çevirmek için kendini zorlasa da başarılı olamamıştı. Tüm hakimiyet elinden alınmış, geriye acıları bırakılmış gibi hissediyordu. Yaşadığı şokun etkisi azaldıkça acısı artıyordu.

Yaklaşık bir metre uzağında, yerde yatan adama bakmayı başaramasa da kim olduğunu çok iyi biliyordu.

''Onu kurtaracağım.'' Dediğinde yanındaki adamın güldüğünü işitti. Çınlama sesinden dolayı dışarıdan gelen hiçbir sesi duyamıyordu.

''Şu haline bak, kendine hayrın yok.'' Sesindeki alay yanan canını gizleyemiyordu. ''Onu nasıl kurtaracaksın?''

''Ne pahasına olursa olsun, onu bırakmam.'' Derin bir nefes aldığında bunu yapmanın hiç bu kadar güç olabileceğini tahmin etmemişti Bahadır. Ölüme ilk defa bu kadar yakındı. Bilincini açık tutmakta zorlanıyordu, gözlerini kapatırsa tekrar açabileceğinden emin değildi. Uyanık kalmak için dirense de bu direnişin sebebi ölüm korkusu değildi, ona kavuşmadan ölmek istemiyordu.

''Atlatamadın mı hala?'' Sesindeki alay yerini koruyordu. ''Hepimiz burada geberip gideceğiz.''

Sözleri Bahadır'ın yüzünde keyiften çok uzak bir gülümsemeye sebep olmuştu. Gülme çabası kesik kesik iniltilerle son bulurken nefesi sıklaşmıştı. Gözlerini açık tutmak artık çok daha zordu, göz kapakları iyice ağırlaşmıştı. Hissettiği acı giderek artıyordu.

''Bugün değil.'' Yutkundu. ''Bu kadar kolay ölmeyeceksin.''

Bahadır son gücüyle söylediği sözlerini bitirdiği an gözleri kararmıştı. Yarı baygın yarı uyanık bir halde, aralanan kapıdan giren kişiyi görmeye çalıştı ama başarılı olamamıştı.

''Bahadır!'' Duyduğu ses, duyduğu tüm seslerden daha tanıdıktı. Buz kesen bedenini ısıtan ses, son duyduğu ses olmuştu.

Büyük bir karmaşanın içinde, koca bir bilinmezliğin ortasında karanlığa hapsolmuştu.

◑◑◑