ရည်းစားဟောင်းက ငါ့ကိုမျက်စိကျနေပြန်ပြီ (ဘာသာပြန်)

35

{Unicode}

"ရန်ရန် ငိုလေပြီ"

အဌားယာဥ်လေးသည် လမ်းဆုံတွင် ရပ်တန့်သွားသည်။

ရန်ကျားလိသည် မိမိနှင့်သက်ဆိုင်သော ပစ္စည်းများကို ယူလိုက်ကာ ကားပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။

သူ့ကိုယ်သူ အဝတ်အစားများနှင့် တင်းကျပ်အောင် ပတ်ထားပြီး အသက်ဝဝ ရှူလိုက်ကာ မဝေးတော့သည့် တစ်နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သင်္ချိုင်းက အရှေ့နား မလှမ်းမကမ်းမှာပင်။

သူသည် နှလုံးသားထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသော မှောင်မိုက်နေသည့် ခံစားချက်များကို မျိုသိပ်ထားလိုက်ရင်း မက်စ်ကို သေသေချာချာ တပ်လိုက်ကာ ခေါင်းငုံ့ထားရက်နှင့် အရှေ့လားရာသို့ လျှောက်လာသည်။

ခြေလှမ်း အနည်းငယ်သာ လှမ်းရသေးသည့်တိုင် ရုတ်တရက် နောက်ကွယ်မှ လေချွန်သံ ထွက်လာကာ မော်တော်ယာဥ် လေးငါးစီးလောက်က ရန်ကျားလိ နံဘေးသို့ အလျင်စလို ထိုးရပ်လာသည်။

ကနဦးအစက စံအိမ်ရှေ့တွင် ပိတ်ဆို့ထားခဲ့သော မီဒီယာ၊ သတင်းထောက်သမားများက မမျှော်လင့်ဘဲ ရန်ကျားလိ၏ အဌားယာဥ်နောက်သို့ လိုက်လာကြပြီး ကားတံခါးပွင့်သည်နှင့် တစ်ယောက်ချင်းစီက ကိရိယာပစ္စည်း တန်ဆာပလာများ သယ်ဆောင်လာကာ လင်းလက်တောက်ပနေသော မျက်ဝန်းများဖြင့် ရန်ကျားလိ နံဘေးသို့ အပြေး ဆိုက်ကပ်လာကြသည်။

ရန်ကျားလိမှာ ​ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားပြီး ချက်ချင်း ခြေထောက်မြှောက်ကာ ထွက်ပြေးချင်ခဲ့သည်။

သို့သည့်တိုင် ဤတစ်ခေါက်တွင်တော့ ကားများက ရှေ့နောက် နေရာမလပ် ရပ်ထားကြသည့်အပြင် ပါပါရာဇီများကလည်း ရန်ကျားလိကို ဝိုင်းရံထားပြီး ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ရန် အခွင့်အရေးအား စိုးစဥ်မျှပင် မပေးခဲ့ကြပါချေ။

ရန်ကျားလိသည် လူအုပ်ကြီးထဲ ရပ်နေပြီး လမ်းပျောက်နေသော ကလေးတစ်ယောက်နှယ် မျက်လုံးထဲတွင် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှုများသာ ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။

ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ကို ခြေလှမ်းလိုက်ရမည် မသိသလို ဘာလုပ်လိုက်ရမှန်းလည်း မသိတော့ပေ။