Τι θορυβος ειναι αυτος!;Πρωτη μου μερα εδω και ειναι ειδη χαλια και πρεπει να παω σχολειο!Δεν θελω!
"Ελενη,ξυπνα!"φωναζει η μαμα μου.Οκ,θα σηκωθω...
Κατεβαινω κατω και ανοιγω το ψυγειο.Τιποτα,τι θα φαω;Θα παρω κατι απο εξω.Ανεβαινω γρηγορα τις σκαλες αφοτ εχει περασει η ωρα και δεν θελω να αργησω πρωτη μου μερα.Αποφασιζω να βαλω κατι οχι πολυβπροκλητικο για να μην προκαλεσω.Βαζω λιγη μασκαρα και λιπγκλος και αρπαζω μια τσαντα.
"Μαμα φευγω"φωναζω.Τωρα αν με ακουσε καλος.Ειχα ξανα ερθει Θεσσαλονικη,αλλα δεν περιμενα για μονιμα.
"Κατσε να σε παω"την ακουω καθως βγαινω.Καθομαι στην πορτα και την περιμενω.Δεκα αιωναιες!
"Αντε ρε μαμα!"
"Τωρσα"την βλεπω επιρελους να κατεβαινει και αρπαζει τα κλειδια απο το τραπεζακι.
Η διαδρομη ειναι ησυχη μεχρι να φτασουμε εξω απι το σχολειο...το καινουργιο μου σχολειο.
"Να προσεχεις τι λενε οι καθηγητες,να εισαι φρονημη και οτι χρειαστεις πανε στην διευθηντρια η οαρε με τηλεφωνο"την ακουω να λεω ενω απομεκρυνωμαι απο το αμαξι.
Πολλα βλεματα με κοιτανε καθως περπαταω και με κανει να νιωθω αβολα.Ειμαι καινουρια,τι να κανουμε!
"Γεια σου."ακουω για φωνη και γυρναω."Σε ειδα ετσι οπως εισαι και σκεφτηκα να σου μιλησω."μου λεει.Τι εχω δηλαδη.Τα ρουχα φταινε.Δεν επρεπε να ντυθω ετσι;Ετσι ντυνομουν στην Αθηνα."Μου αρεσεις.Ειμαι η Αλεξανδρα"μου δεινει το χερι της.Πολλα βραχιολια κρεμονται απο τον καρπο της.Φοραει ενα κονρο σορτσακι κε ενα πουκαμισο δεμενο στην μεση της.Ωραιο στυλ.
"Ελενη!της λεω και χαμογελαω να δειξω ευγενικια.
"Ελπιζω να ειμαστε στο ιδιο τμημα.Τι ταξη πας;"
"Τριτη."απανταω
"Κι εγω!Ποσο χαιρομαι!"μου λεει γλυκα.Εκεινη την ωρα χτυπαει το κουδουνι.Εγω πηγαινω στο γραφειο της διευθηντριας.Ετσι μου ειπε η μαμα μου.Χτυοαω δυο φορες και περιμενω.
"Περαστε"λεει μια γυναικια φωνη.Ανοιγω την πορτα και βλεπω μια κυρια με κοντα σγουρα καφε μαλλια με γυαλια στερεομενα στη μυτη της.
"Εσυ θα πρεπει να εισαι η Ελενη."μου λεει και χαμογελαω.
"Ναι,γεια σας"της λεω.
"Η αιθουσα σου ειναι πανω.Εισαι στο Γ'1."σηκωνει το κεφαλι της να με δει.
"Οκ,ευχαριστω"της λεω και περνω το προγραμμα απο τα χερια της.
Βγαινω εξω και προσπαθω να καταλαβω το προγραμμα μου.Τι ειναι ολα αυτα!Καθως προχωραω πεφτω πανω σε καποιον.
"Ωχ,σορρυ.Δεν σε ειδα!"απολογουμε.Κοιτω ψηλα και βλεπω δυο καταπληκρικα μελι ματια να με κοιτανε.
"Οχι,δεν πειραζει.Αν ειναι να πεφτουν πανω μου τοσο ωραια κοριτσια,κανενα προβλημα!"μου χαμογελαει.Εγω σκηβω και προχωραω για την αιθουσα μου.Την βρηκα!Χτυπαω την πορτα και ακουω καποιον να φωναζει.Ανοιγω την πορτα και ευχομαι να μην το ειχα κατθ.Καποιοι ορθιοι,ολοι φωναζουν και γελανε και καποια ψωνια βγαινουν φωτογραφια.Πουθενα καθηγητης.
"Αμ,συγνωμη να περασω"ακουω μια βραχνη φωνη.Γυρναω και βλεπω ενα κυριο ψηλο,λιγο χοντρουλη με γυαλια.Οταν τον βλεπουν,ολοθ σταματανε.
"Συγνωμη"κανω στην ακρη.
"Εισαι η καινουρια;"με ρωταει και γνεφω.
"Να φυγεις"πεταγεται μια κοριτσιστικια φωνη.
"Ποιο ανωρυμο πραγμα δεν περιμενα απο εσενα Καλογυρου"λεει ο κυριος."Ειμαι ο κυριος Αντωνιαδης."μου λεει και προχωραει στην εδρα του."Κατσε.
Πηγαινω και καθομαι στο μοναδικο αδιο θρανιο
"Λοιπον..."πριν ολοκληρωσει ο κυριος Αντωνιαδης,η πορτα ανοιγει και μπαινει μεσα ο τυπος που χτυπησα πριβ λιγο.
"Αθανασιου,οπως παντα.Μην χαλασουμς τις παραδοσεις."λεει ο καθηγητης.
"Συγνωμη,οκ;"λεει.
"Κατσε κατω"του λεει και εκεινος κοιταει ενα γυρω πριν δει το μοναδικο αδιο θρανιο.Το δικο μου.Περναει το χερι του απο τα μαλλια και ερχεται προς εμενα.
"Εσυ"λεει
"Εγω"του λεω.
"Θα ειναι μια πολυ ενδιαφερουσα χρονια"
Ελπιζω να σας αρεσει!!vote & comment
YOU ARE READING
Μην με αφήσεις
RomanceΕλενη:Τελειωφητη της τριτης λυκειου.Εχει την κολλητη της,το αγορι της και τους φιλιυς της,οταν αναγκαστηκα τους αφηνει για να παει στην Αθηνα.Εκει γνωριζει νεα κολλητη,νεους φιλους και...ποιος ξερει,κατι ακομη καινιυργιο. Η ζωη της μπορει να αλλαζει...