Μην με αφήσεις

οικογενειακη γνωρια

Περιμενω εδω και ενα τεταρτο την Νασια να ερθει σπιτι να με ανοιξει γιατι οπως ξερετε μενω εδω και εναν μηνα σε αυτην και δεν εχω κλειδια...

Την ξαναπαιρνω τηλεφωνο αλλα δεν απανταει και αρχιζω και φουντωνω λιγο...αλλα τι να κανιυμε;Πρεπει να τους αφησω ησυχους ρε τοσο καιρο με φιλοξενουν,αλλα δεν ξερω που θα παω τουλαχιστον μεχρι να τελειωσουν τα σχολια και θα δουμε...

Επιτελους εμφανιζεται και καλα κανει που τρεχει

"Σορρυ σορρυ!"λαχανιαζμενη ανοιγει την πορτα

"Δεν πειραζει"την λεω

"Οχι πειραζει.Γιαυτο σου εβγαλα κλειδια"μου πεταει τα κλειδια και εχει βαλει και ενα μπερλοκ καρδουλα που γραφει πανω love.

"Ωωωω"κανω εγω"αλλα..."καθομαι στον καναπε και ακολουθει και αυτη.

"Τι ειναι;"

"Να..τοσο καιρο μενω εδω και δεν.."

"Αχ,με τις βλακειες σου!"με διακοπτει.
"Θα μεινεις εδω οσο θες και οσο γουσταρεις!"με παιρνει στην αγκαλια της και μου ανακατευει τα μαλλια.Ποσο μου την δινει αυτο,ειδικα οταν το κανει ο Οδυσσεας!

"Ευχαριστω"

"Δεν χρειαζεται να ευχαριστεις για τιποτα βλακακο"σηκωνεται και πηγαινει στο δωματιο.

Εγω σημερα εν των μεταξυ υποσχεθηκα στην Αρτεμις οτι θα ξαναπαω...Οτνως ειναι υπεροχη!Ειναι το πιο γλυκο πλασματακι που συναντησα στη ζωη μου!

"Οκ ,λεω να κανω μπανιο καλα;"λεω στη Νασια

"Εκατο ευρω"ανοιγει το χερι της.Γελαμε και οι δυο.

"Χαιρομαι πολυ που μενω εδω"την φιλαω,παιρνω τα πραγματα που θελω και μπαινω στο μπανιο.

Αφηνω το καυτο νερο να κυλλησει στο σωμα μου και ανατριχιαζω ολοκληρη.Καθομαι ακομη δεκα λεπτακια και μετα αποφασιζω να βγω,δεν ειμαι και καμια παπια...
Ντυνομαι στεγνωνω τα μαλλια μου και εκεινη την ωρα ακριβως με παιρνει ο Οδυσσεας.

"Ναι"

"Ελενη;"αντι να ακουσω την βραχνη σεξυ φωνη του Οδυσσεα ακουω την χαρακτιρηστικη ψιλη φωνιυλα της Αρτεμις.

"Αρτεμις!"κανω εκπληκτη

"Αντε δεν θα ερθεις;"με ρωταει με ναζι και παραπονο

"Ναι θα ερθω δεν ειπαμε;"

"Επ,μικρη!Τι κανεις με το κινητο μου;"ακουγεται απο το βαθος ο Οδυσσεας