Μην με αφήσεις

απιστευτο!

Καθομασταν στον καναπε στο σπιτι της Νασιας.Ο Ανδρεας ειχε να παει στην δουλεια και η Αλεξ θεματα στο σπιτι και επρεπε να φυγουν.Ετσι μειναμε εγω η Νασια,ο Οδυσσεας και ο Γιωργος.

Εκει που καθομασταν στην σιωπη το κινητο μου χτυπησε.Αγνωστο...

"Παρακαλω"ειπα αδυναμα

"Η Ελενη Βαλιδη;"ειπε μια ανδρικη φωνη.

"Η ιδια..."

"Χαιρεται.Με λενε Κυριακο Χαλκια,ειμαι δικηγορος.Μιλησα με τον κυριο Δαμιανιδη,απο αυτον πηρα τον αριθμο σας"

"Τι θα θελατε παρακαλω;"ειπε περιεργη

"Για αυτο το θεμα θα ηταν καλυτερα να περασετε απο το γραφειο μου"

"Αφου υπαρχει λογος.Απλα πειτε μου που ειστε"

"Φυσικα,και αν εχετε λιγο χρονο εγω ειμαι ελευθερος σε μιση ωρα "

"Ναι,ναι,υπεροχα"μου ειπε την διευθυνση και εκλεισα το τηλεφωνο

"Ποιος ηταν;"ρωτησε διπλα μου ο Οδυσσεας

"Ενα δικηγορος.Μου ειπε να περασω απο εκει.Υπαρχει ενα θεμα λεει.."ανασηκωσα τους ωμους μου

"Ποτε;"

"Σε μιση ωρα."του απαντησα"θα ερθεις μαζι μου;"

"Φυσικα"λεει και με φιλαει στο κεφαλι.

"Εγω παιδια λεω να πηγαινω,εχω και ενα σκυλο να προσεξω.Εισαι καλυτερα;"

"Ναι,μην ανησυχεις"

"Οκ,φευγω"μου εδωσε ενα φιλη στο μετωπο και εφυγε λεγοντας ενα "γεια"

"Και αφου θα πατε εσεις στον δικηγορο εγω παω να διαβασω.Δεν μπαινεις στην ιατρικη χωρις διαβασμα."εκλεισε το ματι και πηγε στο δωματιο.

Μιση ωρα μετα βρισκομαστε με τον Οδυσσεα εξω απο το γραφειο του κ.Χαλκια.Χτυπησα την πορτα και μια κοπελα γυρω στα τριαντα με ξανθο μαλλι πιασμενο σε εναν σφηκτο κοτσο μας ανοιξε.

"Ο κυριος Χαλκιας σας περιμενει."μας εδειξε την διπλη πορτα.

"Περαστε"ειπε μετα το χτυπημα της πορτας

"Γεια σας"

"Χαιρεται"ενας μαυρος κυριος κουστουμαρισμενος σηκωθηκε και ηρθε μπροστα απο το γραφειο του και καναμε χειραψια"παρακαλω,καθηστε"
"Η κυρια απο εδω ειναι κοινωνικη λειτουργος"μας εδειξε μια σαρανταρα κυρια που καθοταν πιο διπλα.

"Μαργαριτα Σπανου"μας συστηθηκε και αυτη.Ενα παγωμενο χαμογελο και μπηκα κατευθειαν στο ψητο.

"Ποιος ειναι ο λογος που με φωναξατε εδω"

"Πρωτα να σας πω τα συλλυπητηρια μου για το θανατο της μητερας σας"ειπε ο κυριος μπροστα μου

"Συλληπητηρια και απο εμενα."ειπε απο την θεση της η αλλη."και οσο για την κατασταση σας..πηγαινεται ακομη σχολειο ετσι;"ενευσα θετικα και συνεχισε"επειδη πηγαινεται ακομη σχολειο και η μητερα σας παιθαναι ο νομος λεει οτι ενας κηδεμονας ή ο αλλος γονιος,αν βεβαια ειναι εν ζωη"

"Η μαμα μου ειχε πει οτι αφου χωρησας και εφυγε ειχε ενα ατυχημα και μου ειπε πεθανε.."της ειπα χωρις πολυ ορεξη

"Οσο γι'αυτο το θεμα ειναι οτι ...ο πεταρας σου ζει και συμφωνα με το νομο εισαι υπο την προστασια του και ετσι.."

"Οπα τι!?"την διεκοξα.Με κοιταξε εκπληκτη και σηκωσε τους ωμους της

"Τι;"

"Ειναι ζωντανος..;"της κοιταξα ετοιμη να παθω νευρικη κριση

"Ναι,και ετσι αυτος ειναι που τωρα.."

"Ακουτε τι λετε;"

"Δεσποινις ετσι ειναι και οπως ειναι ο νομος πρεπει.."

"Ποιος νομος και ο νομος!"τον διεκοψα"δεν θελω να τον δω!"και εκανα να φυγω και στην πορτα καθοταν ενας κυριος με απλα ρουχα και ενα καπελο και εμποδιζε της εξοδο.

"Ελενη...;"ειπε συντετριμενος

"Δεσποινις αυτος ειναι ο Ελευθεριος Βελιδης,ο πατερας σας"στο ακουσμα ολων αυτων δεν νομιζα πως θα αντεξω και ενοιθα τα ποδια μου ετοιμα να καταρευσουν.

Ενοιωσα τα χερια του Οδυσσεα γυρω απο το σωμα μου και ευτυχως που ηρθε αλλιως θα γινομουν ενα με το πατωμα.

"Παμε να φυγουμε"ψιθυρισα και ο Οδυσσεας με πηρε απο εκει.

'Φυσικα"

Ειχα εναν πατερα...ο πετερας που ποτε δεν ακουγα γι'αυτον,ποτε δεν ηρθε να με δει υπηρχε.Πως επρεπε να νοιωθω τωρα;Τι επρεπε να κανω;Ηταν ενα σοκ,ενα τεραστιο σοκ!Ολα ερχονται τουμπα και εγω πρεπει να κρατηθω για να μην πεσω.Αχ,πως θα το αντεξω....

//γεια σας μωρα μου!Πως ειστε?ελπιζω καλα.
Αλλο ενα κεφαλαιακι,αν και μπορει να αργησα λιγο,ομως τα νταααα!!!Να'το και ετοιμο να διαβαστει.
Βεβαιωθητε να πατησετε το αστερακι αν σας αρεσε και παρακαλω ενα σχολιο γιατι μου αρεσει πολυ να τα διαβαζω..
Εκλπηξεις και σε αυτο το επεισοδιο..Τι θα γινει τωρα που εμφανηστηκε και αλλο προσωπο στην ιστορια;Συνταρακτικοοο!
Σας αγαπω ολους και μεχρι το επομενο
Κisses:*