"Τι;"εκανε η Νασια μολις τις ειπα για αυτο που εγινε με τον Οδυσσεα.Αφου με παρατησε στην πλατεια πηγα στο σπιτι της Νασιας και πηρα τηλεφωνο τα κοριστια.
"Ρε εισαι ηλιθια τελικα"τη εσπρωξε η Αλεξ.
"Τι εκανα ρε;"
"Τι τι εκανες;Ολο.παπαριες λες!"
"Εε!Οχι δεν φταιει αυτη"μπηκα ανεμεσα τους"μαλλον η σχέση μας δεν ηταν αρκετα δυνατη ή απλα αυτος πραγματικα δεν ηθελε ή ...δεν ξερω"βαλθηκα να κλαιω τωρα.στην αγκαλια τους.
"Οχι...ο.Οδυσσεας εχει πραγματικα αισθηματα για εσενα πιστεψε με!Τον ξερω απο οταν ηταν τοσο δα σκατο βρε "
"Αχ,βρωμιαρα"την πηραξε η Αλεξ και γελασαμε και οι τρεις .
"Συγνωμη αν ειπα καμια μαλακια"
"Δεν πειραζει"χαμογελασα και γελασαμε παλι.Καταλυξαμε να βλεπουμε ταινιες αγκαλια με πατατακια και ενα πακετο χαρτομαντιλα διπλα για τις δραματικες..
"Οκ καληνυχτα"αποχαιρετουσαμε την Αλεξ που εφευγε και τον Γιωργο που ηρθε να την παρει.
Λιγο πιο μετα,η πορτα χτυπησε και η Νασια μου ειπε να ανοιξω.Οταν ανοιγω την πορτα μπροστα μου στεκεται με τα χερια στις τσεπες ο Οδυσσεας.
"Εχεις ενα λεπτο;"ρωταει αμηχανα.
"Φυσικα"απανταω και στεκομαι ακομη στην πορτα.
"Ναι,βασικα δεν θα παρει μονο ενα λεπτο,οποτε ...τι λες να βγεις λιγο εξω;"κλεινω την πορτα ,αρπαζω το μπουφαν μου,χαμογελαω που τοση ωρα ηθελα να κανω και βγαινω εξω.
Αρχισαμε να περπαταμε στους ερημους δρομους της γειτονιας και περιμενα να μιλησει.
"Ξες,δεν τα εννοουσα ετσι"ειε τελικα.
"Και πως τα εννοουσες;"
"Αλλιως"γελασαμε και σταματησε.
"Να,αυτο το γελιο ,αυτα τα ματια,το χαμογελο σου,ολα πανω σου...αυτα ερωτευτικα και δεν με νοιαζει πως εγινε αυτο και πως ξεκινησε αυτο"εδειξε αναμεσα μας"με νοιαζει το πως νοιωθω και πως νοιωθεις εσυ και δεν δινω δεκαρα για το αν ξεκινησαμε απο το πουθενα η απο καπου!Με νοιαζει το εμας..."μολις ειπε αυτα τα λογια,ενα χαζο δακρυ δεν ξερω γιατι,επεσε στο μαγουλο μου.Ορμηξα πανω του και τον φιλησα σαν να το εκανα πρωτη φορα αφου μου ελεγαν να μην το κανω τοσο καιρο που το ποθουσα."Ουτε εμενα με νοιαζει"τον κοιτουσα στα ματια και ενοιωθα να χανομαι.Ηταν τοσο ομορφος κατω απο το αχνο φως του φεγγαριου και τα μακρινα φωτα.Οι ανασες μας ηταν ενα,το εβλεπες στα χνωτα μας και η καρδιες μας χορευαν στον ιδιο ρυθμο.
"Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου!"
"Και εγω ειμαι ερωτευμενη μαζι σου!"και ορμηξε στα χειλη μου και αρχισε να πολιορκει το στομα μου.Αυτος ο αντρας ηταν το κατι αλλο και αυτο ηταν που μου αρεζε σε αυτον.
"Καληνύχτα"είπα μολις φτασαμε κατω απο το σπιτι.
"Καληνυχτα"ειπε και αυτος.Με φιλησε αλλα δεν με αφησε μετα.
"Χμ"τον ξαναφιλησα
"Καληνυχτα"εκανα να φυγω αλλα δεν με αφησε ουτε αυτη τη φορα.
"Σοβατα τωρα!"Ελα μωρε.."
"Ειναι αργα,κανει κρυο και αυριο πρεπει να σηκωθω νωρις"
"Μπορεις να μην σηκωθεις νωρις πολυ απλα και να παμε μεσα που δεν εχει κρυο"με φιλησε παλι.
"Οδυσσεα!
"Ελενη!"
"Ασε με να φυγω.."
"Καλα"με φιλησε αλλη μια φορα και επιτελους με αφησε.
"Καληνυχτα"
"Καληνυχτα"
//αναγνώστες μου χαιρεται!!Ανεβασα ενα μικρο κεφαλαιακι για να σας κρατησω λιγο γιατι δεν θα μπορεσω να ανεβασω για λιιιγο καιρο,οχι πολυ μωρε..τελος παντων..
Αρχιζουν τα σχολεια που λετε και ευχομαι σε οσους πατε ακομη καλη αρχη και ευχομαι να πανε ολα καλα!
Που λετε,εγω εσπασα το ποδι μου την προηγουμενη βδομαδα και θα ειμαι με γυψο αλλες δυο..Τεσπα ευχομαι να απολαυσεται το κεφαλαιο.
Vote and comment παιδια,πραγματικα σημαινει τα παντα για εμενα!
Τα λεμε στο επομενο,μεχρι τοτε...
Kisses:*
YOU ARE READING
Μην με αφήσεις
RomanceΕλενη:Τελειωφητη της τριτης λυκειου.Εχει την κολλητη της,το αγορι της και τους φιλιυς της,οταν αναγκαστηκα τους αφηνει για να παει στην Αθηνα.Εκει γνωριζει νεα κολλητη,νεους φιλους και...ποιος ξερει,κατι ακομη καινιυργιο. Η ζωη της μπορει να αλλαζει...