Μην με αφήσεις

Φιλιες και εχθρες

Ηταν καλη η πρωτη ωρα.Εχω ηδη μια φιλη.Ελπιζω να ειναι μια καλη χρονια.

"Χευ"ακουω την Αλεξανδρα και καθεται διπλα μου στο παγκακι."Πως ηταν η πρωτη ωρα;"χαζη ερωτηση.

"Καλη"απανταω παρ'ολα αυτα."Εκτος του οτι επεσα πανω σε καποιον καθως πηγαινα στην ταξη..."λεω.

"Ποιον;"με ρωταει.

"Δεν ξερω το ονομα του.Διαμαντιου νομιζω."της λεω και η εκφραση της αλλαζει εντελως.

"Ελενη,ο Οδυσσεας δεν ειναι καποιος τον οποιο πρεπει να μπλεχτεις.Ενημερωτικα σου λεω.Μεινε μακρυα του καλυτερα."οριστε;Τι ανθρωπος ειναι αυτος και πρεπει να μεινω μακρυα τυ;Περιεργο.

"Οκ..."απανταω και το κουδουνι μας διακοπτει.

"Γινεται ενα παρτυ"μου λεει καθως μπαινουμε μεσα στο κτηριο."Πρεπει να ερθεις.Θα σε παρω τηλεφωνο."

Επιτελους τελειωσε το σχολειο και παω σπιτι μου.Περιμενε,δεν ξερω που μενω!Πο ρε!!Τι θα κανω;Μαμα.Βγαζω το κινητο μου και πληκτρολογω τον αριθμο της.

"Ναι"την ακουω απο την αλλη γραμμη.

"Μαμα,σχολασα και δεν ξερω πωε να γυρισω!"της λεω νευριασμενα.

"Ερχομαι σε λιγο να σε παρω"λεει και το κλεινω.Ωραια.Τωρα πρεπει και να περιμενω.Μου λειπει η Αθηνα,η κολλητη μου,ο Σωτηρης!

Χωρις να το σκεφτω καλω την Μελινα.

"Κοριτσαρα μου!"φωναζει οταν το σηκωνει και τσιριζω και εγω μαζι της.

"Αγαπη μου,μου λειπεις!"λεω και νοιωθω δακρυα να εμφανιζονται στα ματια μου.

"Κι εμενα ρε!Τι κανεις;"

"Δεν μπορω εδω ρε συ!Θελω να ερθω πισω!"παεαπονιεμαι.

"Υπομονη φιλεναδα."

"Ποση πια;"λεω και ξεφυσαω"Τι κανει ο Σωτηρης;"την ρωταω.Ποσο μου λειπει.

"Καλα.Δεν ειναι οπως πριν αλλα ζει"λεει.Τι διαφορετικο να εχεθ γινει;

"Τι επαθε;"ρωταω πανηκοβλητη.

"Του λειπεις ρε,τι να επαθε;!απανταει και τοτε το δακρυ κυλλγσε στο μαγουλο μου.Εκεινη τη στιγμη ηρθε η μαμα μου.

"Μελινα κλεινω ηρθε η μαμα μου.Χαιρετησματα σε ολους!"της λεω και το κλεινω σκουοιζοντας γρηγορα τα ματια μου.

"Γινεται ενα παρτυ και η Αλεξανδρα μου ειπε να παω"λεω στην μαμα μου ενω τρωμε .

"Ποια ειναι η Αλεξανδρα;"με ρωταει