Μην με αφήσεις

αυτο μας ελειπε

Εχουμε σχεδον τρεις μηνες για να τελειωσιυν τα σχολεια και να τελειωσει το ενα βασανο και να αρχισει αλλο...

Αυτη τη στιγμη καθομαι με τη Νασια σπιτι και μου κανει τα νυχια.Σημερα θα βγιυμε.Παρασκευη ειναι μεν(και δεν πηγαμε σχολειο),αλλα χρειαζομαστε λιγο ξεφαντωμα και γνωριζω πολυ καλα αν κατσω μεσα δε θα ειμαι καλα...

"Κατσε λιγο ακινητη βρε κοπελα μου..!"ειπε .Την καταλαβαινω..ολο κουνιομουν.Αν δεν τα κανω εγω τα νυχια μου δεν με νοιαζει αν κουνιεμαι..χιχι:D

"Καλα καλα.."

"Ξες η Αλεξ μου ελεγε κατι περιεργα"

"Οπως;"τη ρωτησα

"Δεν καταλαβα"εκλεισε την οζα"ελεγε πως ο Ανδρεας ειναι πολυ καλο παιδι και ευχεται να ειμαστε παντα μαζι και τετοια.."

"Η Αλεξ ειπε οτι ειναι πολυ καλο παιδι ο Ανδρεας!!??"σηκωσα το φρυδι μιυ

"Καλα οσο και να σκοτωνονται ξες τη φιλια τους"ανασηκωσε τους ωμους της.

"Μμ,αχα.."εκεινη την ωρα το κινητο μου χτυπησε.Αγνωστο..
"Πατακαλω"

"Δεσποινις Βελιδη"η φωνη ακουστηκε γνωριμη

"Ναι;"

"Ειμαι ο δικηγορορς Κυριακος Χαλκιας"

"Ω,χαιρεται"μα καλα ηλιθιος ειναι δεν ξερει οτι τετοια ωρα θα ημιυν σχολειο ο βλακας..!?

"Ναι,σας παιρνω γιατι προεκυψε κατι και σκεφτηκα πως θα θελατε να γνωριζατε"

"Τι ακριβως;"

"Ο πατερας σας,κυριος Βελιδης,βρησκτεται στο νοσοκομειο"

"Τι;"ειπα καπως σοκαρισμενη,αν και δεν ηθελεα να το δειξω.

"Ναι και σκεφτηκα πως...

"Που βρισκετε;"περιμενα να μου πει το νοσοκομειο στο οποιο ηταν ο πατ...μμμ ναι,αυτος και ετρεξα να αλλαξω.Μπορει να μη με ενοιαζε για αυτον,αλλα το σκεφτομιυν τις προαλλες και θα μπορουσε να μου απαντησει σε καποιες ερωτησεις...και φυσικα μιλαμε για την υγεια ενως ανθρωπου...

"Τι εγινε;"ειπε τρομαγμενη η Νασια

"Ο..πατερας μου ειναι στο νοσοκομειο"ειπα καθως εβαζα παπουτσια.

"Τι!?"

"Ναι,φευγω"εβαλα μπουφαν και βγηκα στους δρομους.Ευτυχως βρηκα ενα ταξι αλλιως θα χανομουν στα σιγουρα.!

Εικοσι λεπτα αργοτερα περιπλανιεμαι στους διαδρομους του νοσοκομειου.Δεν βρισκω πουθενα καποιον που να ξερει που ειναι.

"Συγνωμη"ειπα σε εναν νοσοκομο,γιατρο...;

"Οριστε"

"Ξερετε σε ποιο δωματιο βρισκετε ο...αμ"τωρα βρηκα να ξεχασω το ονομα του!!!
"Ο κυριος Βελιδης;Αα,Ελευθεριος Βελιδης"ουφ ρε φιλε..

"Να δω,μισο λεπτο"κουμησα το κεφαλι μου και περιμενα.
"Στον επανο οροφο το δευτερο δωματιο αριστερα

Τρεχω πανω και ανοιγω την πορτα.Μια νοσοκομα καθετε πανω απο το κεφαλι του και κατι κανει στον ορο και παραπερα καθετε ενας τυπος,δεν τον προσεξα καλα.

"Ελενη;"ειπε μολις με προσεξε.Ολα τα βλεμματα στραφηκαν πανω μου τωρα.

"Αμ,μου ειπαν οτι εισαι εδω..."δεν ηξερα τι να πω.Ωχ,θεε μου..!
"Τι εγινε;"ρωταω

"Τιποτα σπουδαιο"

"Τιποτα σπουδαιο?!"ειπε η νοσοκομα"λιγο ακομη ηθελες για ανακοπη καρδιας.Τυχαιρος ησουν πραγματικα!"

"Ποια ειναι αυτη;"πλησιαζει το κρεβατι και με κοιταει απο πανω εως κατω.Τωρα που τον παρατηρω καλυτερα βλεπω ποσο ...ωραιος ειναι.Σεμνος,σημαζεμενος,αλλα σεξυ!Συγκεντρωσου!

"Ειναι...η αδερφη σου"μολις ειπε αυτα κοιταχτηκαμε και οι δυο σοκαρισμενοι

"Τι?!"ειπε με μια φωνη

"Μπαμπα τι λες;"η νοσοκομα εφυγε σιγα σιγα και η..οικογενεια εμεινε μονη.

"Ναι,ειναι αληθεια"

"Ποτε δεν μου ειπε η μαμα για αδερφο,ουτε για εσενα οτι ζεις..."

"Ξες,εγιναν πολλα."

"Εχω ολο τον χρονο να ακουσω"ξεφυσηξε και με κοιταξε λυπημενα.

"Αλλη φορα καλυτερα.Να βγω πρωτα και θα σου εξηγησω τα παντα,αφου η Παναγιωτα δεν ειπε τιποτα"αυτο με εβαλε σε περισσοτερες σκεψεις,αλλα δεν ειπα τιποτα.Εκατσα αλλο ενα δεκαλπτο αφου ηρθε ο γιατρος και μας ειπε οτι αυριο μπορει να βγει και εφυγα.Μαλλον η εξοδος ακυρωνεται...

//βρε βρεεεε..!Καλως τους!Τι κανετε..!?!?!Παντα καλα!
Καινουριο κεφαλαιακι και με συνταρακτικα γεγονοτα εεεεε!?!?!Που να δειτε στο επομενο...
Ξερετε ομως τι να κανετε για να χαρω ετσι:αστερακι & σχολιακι^_^
Ευχομαι να σας αρεσε..:)
Λοιπον,μεχρι το επομενο..τα λεμε!
Kisses:*