Μην με αφήσεις

τωρα;

Για μια στιγμη δεν ηξερα τι συνεβαινε,αλλα μολις καταλαβα πως τα χειλη μου ακουμπουσαν αυτα τα ωραια χειλη του.

Απομακρυνθηκα και κοιτουσα σαν χανος.Φαινοταν και αυτος καπως μπερδεμενος,αλλα οταν σηκωσε τα γαλασια υπεροχα ματια του και με κοιταξε με παθος...ξεροκαταπια και πηγα στο τραπεζι μας.Ηπια μονορουφι την υπολοιπη βοτκα της Νασιας.

"Χε,θα παθεις τιποτα"ηρθε διπλα μου η ξανθια φιλη μου και με επιασε απο τους ωμους.

"Μπορουμε να φυγουμε;"της ειπα και μαλλον καταλαβε τον προβληματισμο μου απο την εκφραση μου.

"Τι εγινε;"με ρωτησε ανησυχη.Πηρε τα παλτο μας και βγηκαμε εξω.
"Θα μου πεις;"λεει μολις βγαινουμε εξω.

"Κοιτα"της λεω"δεν θελω να σας χαλασω τη βραδια,αλλα εγω μαλλον θα φυγω"την κοιταω στα ματια.

"Ρε Ελενακι;Θα πεις γαμωτο τι εγινε;"ειπε με εμφαση.Να της το ελεγα;Και αν της το πω ...να της το πω;
Ειδε την αναποφασηστικοτητα μου και σηκωσε τα χερια της.
"Οκ,αν δεν θες να το πεις και ειναι τοσο σοβαρο,μπορουμε να φυγουμε"

"Οχι οχι"της λεω"καθηστε εδω και περαστε καλα και για εμενα"κουμπωνω το παλτο μου καλυτερα"εγω θα παω σπιτι μου.Χρειαζομαι λιγο ησυχια.Λυπει και η μαμα μου .."

"Σιγουρα;"ρωτησε ξανα ανησυχα

"Ναι ναι,θα ειμαι καλα.Πανε"της λεω και την σπρωχνω.Εγω γυρναω και αρχιζω να περπαταω.Πηγαινω μεχρι το επομενο στενο και τοτε συνειδητοποιω πως δεν εχω ιδεα που να παω.Λες να βρω ταξι τετοια ωρα;Αχ,δεν ξερω τον αριθμο να καλεσω.Ουτε που ειμαι δεν ξερω.

Κοιταω τους δρομου δεξια και αριστερα για κανα ανθρωπο.Κανεις.Ξαφνικα ακουω βηματα πισω μου.Να τρεξω;Να συνεχισω να παρπαταω;Τι;

Πριν σκεφτω το επομενο βημα μου ενα χερι τυλιγεται στον ωμο μου.Αλαφιασμενη,τιναγομαι και γυρναω το κεφαλι μου.Μπροστα μου ειναι ο Οδυσσεας και με κοιταει περιεργα.

"Με τρομαξες"ειπα και πηρα ανασα που τοση ωρα δεν ανεπνεα.

"Τι κανεις εδω;"με ρωταει και κουμπωνει το μπουφαν του.

"Προσπαθω να φυγω"λεω και ειναι αληθεια,αφου δεν ξερω που να παω "δεν εχω ιδεα που ειμαι"γελαω ελαφρα.Κοιταω πανω σε αυτον και με κοιταει βαθυα στα ματια.
"Οδυσσεα,αυτο που εγινε δεν επρεπε να γινει.Ηταν λαθος"λεω αποτομα και ουτε καταλαβα ποτε το ειπα και αν το ειπα με την θεληση μου.