Μην με αφήσεις

ωωωω...

Ολη την ωρα προσπαθουσα να μην κοιταξω προς αυτον και τετοια τελος παντων ,που εκανε τα πραγματα πιο αμηχανα.

Σε μια φαση χτυπησε το κινητο μου.Το εβγαλα και ειδα οτι μου εστειλε μηνυμα η μαμακα..

"Ωωω!"αναφωνισε ο Ανδρεας και αρπαξε το κινητο μου"καινουριο κινητο!"το επεξεργαζοταν ποση ωρα μεχρι να του το παρω πισω.

"Ναι"του απαντησα.Ανοιξα το μηνυμα και προς εκπληξη μου ελεγε πως θα λειπει σημερα απο το σπιτι και αν θα ειμαι καλα.Της απαντησα και το εκλεισα.

"Κατι περιεργο"ειπε ο Γιωργος"τοση ωρα εσεις οι δυο δεν εχετε μιλησει...μεταξυ σας,τουλαχιστον"εδειξε εμενα και τον Οδυσσεα.

"Μπα"του απαντησα"ιδεα σου θα ειναι"ηπια λιγο απο τον καφε μου αβολα..Το ιδιο εκανε και ο Οδυσσεας.

Τρεις περιπου ωρες μετα,ημουν στο σπιτακι μου ,μονη και ετοιμαζομουν να φαω.Ξαφνικα,το κουδουνι χτυπησε και τελικα δεν θα φαω...

Στην πορτα στεκοντας ο Οδυσσεας κοιτοντας με στα ματια.Ξεροκαταπια και χαμογελασα καπως..

"Γεια;"ειπα.Εκεινος μισοχαμογελασε.Εκανα στην ακρη να περασει.

"Γεια"ειπε και αυτος.

"Τι γινετε;"προσπαθουσα να σπασω αυτην την αμηχανια που περιβαλλοταν στην ατμοσφαιρα,αλλα ματαια.

"Ναι,μια χαρα"απαντησε εκεινος γυρισμενος πλατη.Και τωρα σιωπη...

Κανεις δεν μιλουσε και κανεις δεν μπηκε στο κοπο να το κανει.Μεχρι που αρχισε,ευτυχως ή δυστυχως...

"Χωρισες ε;"οριστε;Τι ηταν αυτο;

"Ναι"απαντησα.Τα ματια του ενοιγματικα,το βλεμα του μυστηριο...Τι παιζεται;

"Οκ,δεν ξερω ακριβως γιατι ηρθα εδω,αλλα δεν θα ηθελα να μην ερθω"μου ειπε"αν βγαζει καπως νοημα αυτο"μουρμουρισε.

"Ενταξει.."λεω και προχωραω στο σαλονι.Δεν θα την βγαλουμε στο χωλ..
"Ολα καλα;"

"Μια χαρα"καθετε απεναντι μου.

"Θες κατι;"

"Οχι,οχι.."ανακαθετε αμηχανα.Οκ πιο περιερη φαση δεν εχει ξανα υπαρξει...
"Μαλλον θα πρεπει να ζητησω συγγνωμη για εκεινο το βραδυ"με κοιταξε στα ματια.Δεν ηθελα να ζητησει συγνωμη..

"Μαλιστα,ναι"κουνησα το κεφαλι μου.

"Ωραια"ειπε και σηκωθηκε"να πηγαινω"προχωρισε προς την πορτα για να φυγει.

"Οδυσσεα,οτι εγινε εκεινη τη νυχτα ηταν.."αρχισα να του λεω αλλα με διεκοψε φιλοντας με.

Τα χειλη μας ενωμεμα και εγω να μην κανω κατι για να το αποτρεψω.Συνεχισαμε να φιλιομαστε.Με κολλησε στον τοιχο και τα χερια του κινηθηκαν προς τα κατω της μεσης μου.Καθως το φιλι μας βαθαινε,το τηλεφωνο μου χτυπησε και μας εβγακε απο αυτη την τοσο ωραια κατασταση.Ο Οδυσσεας απομακτυνθηκε και βγηκε εξω απο το σπιτι.

Αρπαξα το τηλεφωνο μου να δω ποιος διεκοψε το τοσο παθιασμενο μας φιλι.Νασια...φυσικα!

"Τι;"απαντησα αποτομα.

"Μη με φας"την ακουω να λεει."τι τρεχει;"

"Μαντεψε ποιος ηταν εδω"της λεω ενηγματικα

"Ποιος;"

"Ο Οδυσσεας"

"Ποιος!"λεει ξαφνιασμενη

"Ναι,και τι εκανε;"

"Τι εκανε"επαναλαμβανε οτι ελεγα

"Με φιλησε"

"Σε φιλησε;"ρωταει εκπληκτη και ξαφνιασμεμη

"Μμμμ...Χαζιβιολα παρε την αλλη και ελατε εδω"της ειπα"παρτε και τα μαξιλαρια σας"

Ενα τεταρτο μετα καθομουν με τα κοριτσια στο δωματιο μου και τις ελεγα για τα προηγουμενα εικοσι λεπτα.

"Αντε ρε μαλακα"ειπε η Αλεξ"αυτη ηταν η δευτερη φορα...καλα ρε γουρουνες,γιατι δεν μου το ειχατε πει και νομιζα πως εφυγεε επειδη κατι εγινε οπως ειπεν η Νασια και ανησυχισα;"μας τρελανε με τις ασυναρτησιες της και για το υπολλοιπο βραδυ πριν κοιμηθουμε...

//θα ηθελα να με συχγωρεσετε πριν πω κατι αλλο πρωτα...ειναι ενα μικρο κεφαλαιο,αλλα ειναι το κεφαλαιο με το οποιο θα βγαλετε τις επομενες 5-6 μερουλες...δεν θα ανεβασω κεφαλαιο ενος μικρου προβληματος,αλλα αυτο δεν μας ανησυχει γιατι θα επιστρεψω με ενα σουπερ πρωτοχρονιατικο chapter που θα συναρπασει!!Ετοιμαστητε και ολες οι προτασεις συμοειλλαμβανονται..οκ,θελω να δω σχολια και ελπιζω να σας αρεσε.Τα λεμε συντομα..
Kisses:*