The Untamed: For the Love of Two Boys/Tłumaczenie

33.Słowa ostrzejsze niż igły

Przepraszam że wczoraj nie wstawiłam rozdziału ale dostałam takiego bólu głowy że nie mogłam w ogóle usiąść przed laptopem dlatego dzisiaj się pojawi. Miłego czytania😊

Gdy tylko Jiang Cheng przekroczył barierę strzegącą głównego wejścia do Cloud Recesses, dobiegł go znajomy głos.

"Jiang Cheng!" Uśmiechnięty Wei Ying rzucił się do przodu i objął go ramieniem w uścisku. Był w dobrym nastroju po śniadaniu z Lan Zhanem, które zawierało o wiele więcej słów 'Lan Er-gege' i 'Mn' niż ktokolwiek chciał wiedzieć.

"Odczep się, już mnie uściskałeś w zeszłym tygodniu w Burial Mounds," skarżył się Jiang Cheng. "Gdzie jest A-Jie?"

"Na wycieczce po Zakamarkach Chmur z pawiem," odpowiedział Wei Ying. "Wiesz, wracają do swoich starych miejsc randkowych."

"Nie lubił jej wtedy."

"Teraz już tak. Chodź, chodźmy zobaczyć GuangYao."

"Czy on jest w szpitalu?"

"Nie, zatrzymał się u Hanshi, gdzie mieszka ZeWu Jun."

"On czuje się wystarczająco dobrze, aby być tam przeniesiony?"

Oczy Wei Yinga zabłysły.

"Był tam przez cały ten czas, dzieląc łóżko ZeWu Jun'a."

"Co?!"

"Wei Ying."

"Dobrze. ZeWu Jun śpi w pokoju gościnnym Hanshi. Tak mi się wydaje."

-o-

GuangYao siedział wyprostowany w łóżku. Przywitał swojego najnowszego gościa uśmiechem i ukłonem od pasa.

"Przywódco sekty Jiang, dziękuję za odwiedziny i za pomoc w sprowadzeniu uzdrowiciela Wen do Wieży Koi. Jestem twoim dłużnikiem na zawsze."

"Nie wspominaj o tym. Jestem wdzięczny za ostrzeżenie, ponieważ Nie HuaiSang i ja również mogliśmy wypić zatrute wino."

Widok uśmiechów ZeWu Juna i GuangYao znikających na boki, a rosnące zmarszczenie brwi Lan Zhan sprawiło, że Wei Ying parsknął śmiechem.

"Mniejsza o mnie, prawda? Dyplomacja nigdy nie była twoją mocną stroną."

"Zamknij się," powiedział Jiang Cheng, patrząc na niego z pogardą. Wyglądał raczej źle.

Wei Ying nie wiedział, czy to z powodu obecności Wen Qing i Wen Ninga, czy też znaczenia srebrnego dodatku, który spiął włosy GuangYao w misterny kok, a kilka kosmyków obramowało jego twarz. Wei Ying zanotował w myślach, aby przekonać Lan Zhana do spróbowania czegoś podobnego w najbliższym czasie. Z pewnością miał do tego odpowiednie kości policzkowe.

W ciszy Wen Qing złożyła ręce i ukłoniła się.

Nie czekając na odpowiedź, powiedziała: "Proszę nam wybaczyć" i wyszła.

"Panno Wen, proszę zaczekać..." Jiang Cheng przerwał, gdy Wen Qing opuściła Hanshi, nie dając znaku, że go usłyszała. Wen Ning ukłonił się pośpiesznie i ruszył za nią.

Przewracając oczami, Wei Ying poklepał Lan Zhana po ramieniu i wyszedł za nimi, ignorując pilne "Wei WuXian, wracaj tu!" Jiang Chenga.

"Wen Qing, Wen Ning, zaczekajcie!" zawołał.

Byli już prawie przy małej bramie, ale zatrzymali się i odwrócili.

"Nie chcemy przeszkadzać rodzinie, Młody Mistrzu Wei," powiedział Wen Ning.