Mantıklı yanımın uyanması için biraz bekledikten sonra yatağın ucuna emekleyerek pencerenin önüne geldim ve perdeyi araladım.
Görünürde gecenin sonsuz karanlığından başka bir şey yoktu. Belki de uyku haliyle yanılmıştım.
Aniden bir cesaret geldi ve pencerenin kolunu çevirerek sonuna kadar açtım.
Soğuk hava burnumdan içeri girerken vücudumu bir ürperti ele geçirdi.
Tam üşüyerek pencereyi geri kapatıyordum ki gecenin karanlığında bir ses duyuldu.
"Pşşt!"
Korkuyla içime bir nefes çekip,
"Kim var orada?" dedim şu korku filmindeki saf kızlar gibi.
"Rose!"
Yanımda aniden biri belirince çığlık atmak için ağzımı açtım ama soğuk eller bağırmamı engelledi.
"Şştt. "
Gözlerimi açar açmaz karanlığı daha da karanlık yapan o siyah gözlerle karşılaştım.
"Bırok beno."
Komik konuşmama gülerek ağzımı tutmayı bırakınca derin bir nefes aldım.
"Seni aptal! Boğuluyordum!"
"Sapık damgası yemek yerine boğulmanı tercih ederim."
Kollarımı göğsümün üzerinde birleştirdim.
"O zaman da katil damgası yersin ama."
Bana soğuk soğuk bakmaya devam etti.
"Ben zaten bir katilim Rose."
Bir anda donakalmıştım. Dalga geçtiğini düşünmeye çalışsam da ciddiyeti beni korkutuyordu.
Bir anda tepki vermem gerektiğini hatırlayarak ardarda bir sürü soru sıraladım.
"Ne yapıyorsun burada? Evimin yerini nereden biliyorsun? Hatta odamın?Beni mi takip ediyorsun?"
"Yüksek sesle konuşmayı bırak. Saçmalamayı da. Seni takip ettiğim filan yok."
"O zaman burada yaşadığımı nereden biliyorsun? "
Alay eder gibi güldü ve ben ona bakarken aniden korkunç bir şekilde ciddileşti.
"Beni hafife alma."
Yutkundum.
"Buraya bunu söylemek için mi geldin?"
Korkuyordum. Bu korkunç şahıs odamdaydı. Beni kaçırabilir, bana tecavüz edebilirdi. Neden pencereyi açmıştım ki? Korkumu gizlemeye çalışarak nefeslerimi düzenledim.
"Söyleyeceğim şu ki benden daha önce korkman gereken kişi Erik. Anlamıyor musun?"
"Ya yeter bir açık konuş artık! Geldiğinden biri aynı şeyleri söyleyip duruyorsun. Amacın ne se-"
Ben bağırınca tekrar ağzımı kapatmak zorunda kaldı.
Tam ellerimi ona engel olmak için ellerinin üzerine koymuştum ki bir anda ellerimin buz kesmesiyle hemen geri çekildim.
Bağırmayacağımı anlayınca ağzımı tutmayı bıraktı.
"E-ellerin çok soğuk." dedim kipriklerim titrerken.
"Bu önemsiz."
Ardından ekledi.
"Ne zaman ciddiye alacaksın beni? Hayatın tehlikede diyorum sana."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah ve Mavi (Tamamlandı)
VampireÖlümsüzlük uğruna öldüren bir katilin yeni avına karşı bir şeyler hissetmeye başlaması onu istediğini elde etmekten alıkoyabilir mi? Bir avuç güvendiği insandan başka kimsesi olmayan Rose, aslında kim olduğunu bile bilmediğini öğreniyor ve ölmekle...
