"Vay canına, bu bir mucize!"
Müdire Victoria daha da yaklaşarak Erik'i incelemeye başlayınca,
"Kendimi oyuncak bir bebek gibi hissediyorum." dedi Erik bağ yoluyla.
Gülümsedim.
"Ben de öyle."
Profesörlerden biri Erik'in elini tutarak sıcaklığını test ederken bir diğeri beni inceliyordu.
Dayanamayıp konuşmaya başladım.
"Biz gayet iyi ve normaliz. O dönüştü, artık bizden biri."
Müdire Victoria doğrularak kırmızı gözlüklerini burnuna indirdikten sonra gözlerini bana dikti.
"Bu nasıl ve neden oldu Bayan Black?"
Erik'e baktığımda gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi.
"Imm...Şey, içinde bir yerlerde hâlâ iyi biri olduğunu hissediyordum. Bilirsiniz, rüya ziyaretleri yapıyordu. Ben de onu buldum ve dönüştürdüm."
Onu aslında öldürmek istediğimi, tüm olanları nasıl anlatacağımı bilemeyip bir şeyler geveliyordum ama Müdire Victoria halimden hiç de anlamayıp sorularına devam ediyordu.
"Nasıl?" Erik kendini tutamayarak sırıtmaya başladı.
"Sevgi duygusunu canlandırarak. Yani bilirsiniz işte. Eski duygularını hatırlamasını sağladım.
"Müdire Victoria pek ikna olmamış görünmeyince,
"Pekala, onu öptüm tamam mı? Michael da böyle yapmıştı değil mi?" dedim bıkkınlıkla.
Müdire Victoria'nın kaşları havaya kalktı.
"Önceden aranızda bir şeyler var mıydı? Sevgili miydiniz?"
"Sanırım hayır." dedi Erik.
"Hatta aramızdaki ilişki düşmanlık olarak tanıtabilecek kadar kötüydü."diye ekledim.
"Yani, bizim durumumuz biraz karışıktı."
Profesörlerden biri atıldı.
"Yoksa annesini sen mi öldürdün?"
"Anne" kelimesini duymamla gözlerimde yaşlar birikince onları saklamak için gözlerimi yere çevirdim.
Müdire Victoria hemen elimi tuttu.
"Üzgünüz tatlım. Böyle hissetmeni istemezdik."
Elinden bana doğru bir sıcaklık geçtiğini hissettim. Angela dokunduğunda olan gibi. Şifa gücü çok fazla olmalıydı ki kendimi bir anda çok iyi hissettim.
"Sorun yok." dedim gözlerimi koluma silerek.
"Zaten o yapmadı."
Erik yavaşça bana yaklaştı. Artık duygularını çok daha güçlü hissedebiliyordum. Biraz endişelenmiş, biraz da şaşırmış vaziyetteydi. "O yapmadı" dememi tuhaf bulduğunu biliyordum ama ağzımdan çıkıvermişti işte.
Bir yanım hâlâ şüphede olsa da okulda katil olarak anılmasını istemiyordum; bağ sürekli bir bebekmiş gibi onu savunmamı söylüyordu.
"Gerçekten sorun yok." dedim elini hafifçe sıkarak.
"Ben iyiyim."
Müdire Victoria aramızdaki dostça ilişkiye bakarken şaşkınlığını gizleyemiyordu.
"Neden onu için ölümü göze aldım Rosemarie?"
"..."
"Ah, bilmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah ve Mavi (Tamamlandı)
VampireÖlümsüzlük uğruna öldüren bir katilin yeni avına karşı bir şeyler hissetmeye başlaması onu istediğini elde etmekten alıkoyabilir mi? Bir avuç güvendiği insandan başka kimsesi olmayan Rose, aslında kim olduğunu bile bilmediğini öğreniyor ve ölmekle...
