Anna&Wiktor ❤Miłość nieskonczona❤

57. Zdziwienie

Tymczasem brunet właśnie wrócił do swojego hotelu po dwudniowych poszukiwaniach Anny, za pewne wróciła do Polski. Był na siebie okropnie zły, że dopuścił do tego, że ona opuściła wtedy hotel i nie udało mu się wszystkiego wyjaśnić. Wiedział, że pewnie nie będzie miała ochoty z nim porozmawiać i się jej wcale nie dziwił, popełnił okropny błąd, który od tak nie da się wybaczyć i będzie go żałował do końca życia, ale mimo to miał ogromną nadzieję, że wszystsko będzie tak jak dawniej, a ich związek uda się odbudować. Postanowił, że jak tylko wypuszczą Zosię za kilka godzin ze szpitala od razu pojadą do Polski. Wiktor nie mógł czekać, z każdymi przybywającymi godzinami czy dniami zżerały go jeszcze większe wyrzuty sumienia i strach oraz niepewność przed tym co wkrótce ma się zadziać. Lekarz spakował swoje rzeczy z hotelu i pojechał do szpitala po córkę. Kilka godzin później byli już w drodze do ich domu. Zdziwiło go, że Zosia ani razu się nie odezwała, nie zadawała zbędnych pytań typu Co się stało? Za ile będziemy?. Z jednej strony było to dobrze, jednak to nie było w jej stylu.

- Zosia, czemu się nie odzywasz, nie zadajesz pytań czemu tak szybko jedziemy?

- Bo wiem, że Cię to denerwuję, a teraz jesteś bardzo spięty i zestresowany dlatego nie chcę pogarszać sytuacji

Wiktor już nic nie odpowiedział tylko wrócił do patrzenia sie w jeden punkt. Po kilkunastu godzinach ciężkiej podróży wreszcie dojechali na miejsce. Tak jak podejrzewał Anny nie było, spojrzał na szafki, były puste. Wyprowadziła się, zostawiła go i tym razem z jego winy. Wiedział, że raczej nie zastanie Anny w domu i pytającej się jakby nigdy nic, ale w głębi liczył na to. Postanowił, że porozmawia z nią jak wróci do pracy. Właśnie praca, musiał zadzwonić do Góry aby poinformować, że już wrócił i może iść na dyżur. Zmęczony jazdą poszedł spać, z myślą,że następny dzień będzie o wiele lepszy. Tymczasem Anna mimo zakazu lekarza, chciała wrócić do pracy. Postanowiła, że przyjdzie jutro do pracy, bo już nie miała siły siedzieć w domu z tymi wszystkimi myślami. Przerastało to już ją, w domu miała mnóstwo czasu aby pomyśleć nad tym i nad tamtym, a w pracy przynajmniej zajmie się czymś głowę. Po pewnym czasie udała się również do łóżka gdyż jutrzejszy dyżur zaczynała o 6:00. Następnego dnia rano, Banacha jak zwykle obudził okropny dźwięk budzika. Wstał i poszedł do łazienki aby się umyć, potem się ubrał i wyszedł z domu. Wszedł do stacji jak gdyby nic, oczywiście został zasypany pytaniami dlaczego już wrócił? Zdziwił go fakt iż zastał tam Matuesza, tego samego Mateusza co 2 razy uratował jej ukochanej życie. Nie do końca był pewien czy może tak do niej mówić, w końcu nie wiedział czy ona jeszcze coś do niego czuję. Anna nic mu nie powiedziała, że on tutaj będzie pracować....

--------------------------------------

Hej, wiem, że krótki, ale nie dałam rady dłuższego. Jak myślicie co dalej?