Part - 15

378 36 13
                                    

Unicode

" နော်... နေပေးမယ်မလား"

မဲနက်ပြီး ကြည်လဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေရဲ့သနားချစ်ဖွယ် ဆွဲဆောင်မူတွေကို ပိုင်ချင်း ဘယ်လိုအင်အားနဲ့မှ လျစ်လျူ မရှူ့နိုင်ဘူး။ နေမကောင်းတဲ့လူကိုထားခဲ့ပြီး အလုပ်သွား
ရအောင်လည်း နောက်ဆံတင်းနေတာကြောင့်
အလုပ်မသွားဖို့ကို ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ဒီအခါ လင်းယံက မျက်လုံးတွေပိတ်ကျတဲ့အထိရယ်ပြလာတာမို့ သူ ပါးကို
ဆွဲညစ်မိသွားတော့တယ်။

"အ!"

လင်းယံဆီက အမှတ်မထင်အော်သံလေးနဲ့မျက်ခုံး တွန့်ကွေးကွေးလေးတွေကိုမြင်တော့မှ လွှတ်ပေးလိုက်ရင်း သူ ရှက်ရွံစွာ ပြောလိုက်တယ်။

" ငါ မင်းအတွက် ဆေးသွားဝယ်လိုက်ဦး
မယ် "

မှတ်မိသေးတယ်။ အကြွေးရှင်တွေ သူ့ကိုလာရိုက်တဲ့နေ့က သူလင်းယံလက်လေးကိုလှမ်းဆွဲခဲ့မိတာ။ ပြန်တွေးကြည့်ရင် ရှက်စရာဆိုပေမယ့် အဲ့ဒီနေ့က သူ့အနား မှာ တစ်ယောက်
ယောက်ရှိမနေဘူးဆိုရင် ရူးကြောင်ကြောင်နဲ့သူ ဘာလုပ်မိမယ်ဆိုတာကိုမသိနိုင်ဘူး။ လင်းယံအတွက်လည်း ဒီနေ့ကအဲ့လိုနေ့မျိုး ဖြစ်လောက်မလား။ တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့
မိသားစုကိုမုန်းတီးနေတာတွေထင်ပေါ်နေတာလေ။

" ငါ့ကို နမ်းသွား"

"ဟမ်?"

အတွေးနစ်နေတုန်း မရေမရာကြားလိုက်ရတာမို့ ပိုင်ချင်း မျက်လုံးပြူသွားကာ လင်းယံကိုကြောင်တောင်တောင်ကြည့်မိသွားတယ်။ သို့ပေမယ့် လင်းယံကတော့ မျက်နှာပြောင်နဲ့
နှုတ်ခမ်းတောင် ဆူပြလာသေးတယ်။
ပိုင်ချင်း က ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ လင်းယံနှုတ်ခမ်းကြီးကိုတွန်းထုတ်ပစ်ချင်ပေမယ့် နေရာမှာတင် တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေပြီး
သူရွေ့လို့တောင်မရဘူး။ ဒီလူဘယ်လောက်ထိများ အရူးထနိုင်တာလဲ... ဖျားနေတာတောင်လေ။

" မင်းသွားနေတုန်း တစ်ယောက်ယောက်ငါ့ကိုလာသတ် သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ... ဒါကမင်းနဲ့ငါ နောက်ဆုံးတွေ့ရတဲ့ အချိန်လေးဖြစ်ချင်ဖြစ်သွားနိုင်တာပဲ... မင်းငါ့ကို နှုတ်ဆက် အနမ်းလေးတောင်ပေးမသွားနိုင်ဘူးလား"

THE MAN THE CROOKED (COMPLETED)Where stories live. Discover now