Selamlar. Yorumlarınızı okumayı seviyorum biliyorsunuz. Mesaj alındıysa öptüm sizi 😘
Keyifli okumalar 🐤🐥
Derin bir nefesle mumu üfleyip söndürdüm. Önümdeki genç kadın afallamış halde elindekini yere atıp birkaç adım geriledi. Elleriyle yönünü bulmaya çalışıyordu. Tabi ya! Karanlıkta önünü göremiyordu bile. Oysa ben onu aydınlık bir gün gibi apaçık görüyordum.
Ona keyifle seslendim "Melisa" deyip yattığım yerden hızla kalktım.
Sesimden birkaç adım geriye gidip derin nefesler alıyordu.
"B-ben özür dilerim...Bay V-vlad ben-"
"Şşştt sorun yok Melisa...uykumu bölmüş olsan da sorun yok"
Saat henüz sabah saatleriydi. Yani yeni uykuya dalmış sayılırdım. Pek sorun edeceğim bir şey değildi. Titrek adımlarla geri giden bu güzelliğe baktım. O tam anlamıyla güneşin ta kendisiydi. Onun bir ışığa ihtiyacı yoktu. Saçları ve teniyle gün ışığından farksızdı.
Altın sarısı saçları, beyaz teni ve pembe dudakları...
"Vlad" deyip etrafını elleriyşe yoklarken korkuyla konuştu "Işık" deyip sustuğunda demek istediğini anlamıştım.
"Işığı mı açmamı istiyorsun Melissa?" dedim samimi bir sesle.
"B-ben Vlad" titrek bir nefes aldı "Ben korkuyorum. Karanlıktan"dediği anda donup kalmıştım.
Karanlıktan korkuyor muydu? Hassiktir!
Korkudan odanın köşesine kadar geri adımlarla ilerleyip orada bekliyordu. Yanına gidip odamı aydınlatan saçlarına dokundum. Burada en parlak şey oydu. Onun parlak sarı saçları ve bal rengi gözleri...
Saçına dokundurduğum elimi hızlıca tutarak koluma sarıldı. Gözlerindeki korkuyu görebiliyordum. Bedeni titriyordu.
"Vlad ışık...V-vlad...lütfen"
Tek kolumla beline sarılıp kendime yasladım. Korkmuş halde olduğundan hiç itiraz etmedi. Hatta kollarıyla belime sarılıp bekledi. Bana sarılınca titreyen bedenini daha iyi hissedebiliyordum.
"Şştt sakin ol. Ben buradayım"
Melisa bir anlığına gözlerindeki samimi bir ifadeyle bana baktı. Her ne kadar karanlıkta görmediğini bilsem de sanki gözlerimin içine bakıyor gibiydi.
"Vlad" kıyafetimin ucunu çekiştirip titrek sesiyle konuştu "Sakın! Sakın yanımdan uzaklaşma. Burası zifiri karanlık"
Küçük bir tebessümle konuştum "Yanındayım...daima"
Parlak gözleri korkuyla etrafa bakınınca en sonunda dayanamayıp onu sakinleştirecek bir konuşma yaptım.
"Tamam korkacak bir şey yok. Şimdi halledeceğim" deyip onun beline biraz daha sarılıp kaldırarak diğer köşedeki masama ilerledim. Bir elimle Melisayı kaldırırken diğer elimle ahşap çekmeceyi açıp kibriti çıkardım. Büyük gümüş şamdandaki mumlardan birisini kibritle buluşturup odayı aydınlattım. İlk mum yanınca diğerini de yakıp Melisaya verdim. Ona sarılan kolumu bırakıp gülümsedim.
"Şimdi iyi misin Melisa? " dedim onun ateşle aydınlanan gözlerine bakıp.
Rahatlamış halde nefes alıp konuştu.
"Evet teşekkürler"
Ah seni ufaklık...korkuyorsun madem neden giriyorsun odaya?
"Melisa" deyip bir müddet onu izledim "Şimdi izninle uykuma devam etmeliyim. Ayrıca bir daha odama...izinsiz girmezsin diye düşün-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR FANİYE AŞIK +18 (TAMAMLANDI)
Romance+18, sahnelere uyarı koydum rahatsız olan o kısımları okumayabilir. Bacaklarımı beline sarıp kendime çektim ve içime daha çok girmesini istedim. Zevkten titrerken daha fazlasını istememek aptallık olurdu. Dudağımı ondan kurtarıp nefes nefese konu...
