BİR FANİYE AŞIK +18 (TAMAMLANDI)

17. Kalp Sızısı

Keyifle okumalar 🐤🐥

"Vlad neden bizimle gelmiyor" dedim Oğuza dikiz aynasından bakarak.

O da aynı şekilde aynadan gözlerime bakıp konuştu.

"Bay Vladin yemekten sonra acil bir işi çıkmış. Biz eve geçelim. Kendisi kısa sürede bize katılır"

Alisle bakışıp adate telapati yöntemi ile iletişim kurmaya çalışıyorduk. Neler olduğunu anlayamamıştık. Alt tarafı parmağımda küçük bir çizik oldu diye mi kızmıştı? Ya da endişelenmişti?

Gerçekten benim için mi endişelendi?

Ne diyorum yine? Sanki oluk oluk kan akıtmış gibi konuşuyorum. Parmağım için endişelenecek değil ya.

Lisa yarı uyuklar halde Davidin omzuna kafasına koymuşken bizde Alisle hala bakışıyorduk. Oğuz burada olmasa eminim sabaha kadar konuşurduk. Yüksek bir gıcırtı sesi duydugunuzda bunun bahçe kapısı olduğunu anlamıştım. Kapı açılınca araç yavaşça içeri girdi ve kapının önünde durdu.

Arka kapının otomotiği açılınca inip etrafıma bakındım. Vladi görebilmeyi ummuştum. Ancak bizden başkası yoktu. Büyük ahşap kapıdaki yılanlı tokmağı görünce sinirle birkaç adım geriye gittim. Artık bunu görmek istemiyordum. Oğuz elini tokmağa atıp tıklatmasıyla kapı açıldı. İskender sanki hazırda bekliyor gibiydi. Hepimiz zaten yorgunduk ve saat de epey geç olmuştu. Yukarı kattaki odamıza yönelirken arkadaşlarımın tek tek odalarına girişini izledim.

"İyi geceler " diyerke arkadaşlarıma bakıp gülümsedim.

Hepsi de kendi odalarının kapısından balıp gülümsediler.

"İyi geceler canım" dedi Alis

"İyi geceler tatlı rüyalar" diyense uykulu gözleriyle bana bakan Lisaydı.

Lisanın sözlerinin hemen ardından da David konuştu.

"Melisaya iyi geceler Vladli rüyalar desek daha doğru olur" dedi sırıtarak.

Ona bakıp göz devirdim. Evet sürekli rüyalarımda onu görüyordum ama bunu sürekli bana karşı kullanamsı gerekmezdi.

Odalarımıza girip kapıları kapattık. Teker teker duydugum gıcırtı sesleri bitmişti. Yatağa yorgunlukla kendimi attım.

Vlad...

Onunla aramızda bir çekim vardı. Artık emindim buna. Nasıl oluyor bilmiyorum ama beni etkiliyordu. Her anlamda...

Ona aşık mı oluyordum? Emin değilim. Hissettiğim şey farklıydı. Aşktan da öte şeyler vardı. Adını henüz koyamamıştım.

Aklımdan çıkmayan Vlad ile berbaer yataktan kalkıp dolaba yöneldim. Pijamalarımı çıkarıp soyunacağım sırada tıklatılan kapı ile duraksadım.

Bu saatte kapımı kim çalardı ki? Belkide Vlad gelmiştir. Ama neden gelsin Melisa? Hemde bu saatte!

"Gelebilirsiniz" dedim titrek sesimle.

Sesim heyecanlı çıkmıştı.

Ardından kapı yavaşça aralanmıştı. Yüzünü görebildiğim kişi Selendi. Ya da Selin...

Kafam çok bulanıktı ve artık ayırt edecek gücüm de yoktu. Tek istediğim uyumaktı.

"Melisa hanım, parmağınızı incitmişsiniz. Size merhem hazırladım. Bunu sürmeliyiz" dedi kibar bir şekilde.