BİR FANİYE AŞIK +18 (TAMAMLANDI)

41. İlanı Aşk

Merhaba, nasılsınız?

Öncelikle bir konuda konuşmalıyız. Beni diğer kitabımdan bilenler bilir normalde her gün 1 veya 2 bölüm atarım. Ama bu kez öyle olmadı, olamıyor. Çünkü sınavım var. Stresliyim (fena halde) neyse sınavdan sonra yine sık bölüm atacağım. Ve diğer kitabı yazmaya başlayacağım.

Bu bölümde güzel bir ilanı aşk bizi bekliyor.

Keyifli okumalar 🐣🌙

Melisa beni sakinleştirip içten bir sarılmayla bana veda edip kendi odasına gittiğinde kendimi daha iyi hissediyordum.

Yine de portakallı çikolataların en iyisi olduğunu söylemesem olmazdı tabi.

Onlar enfes...

Gülümseyip yere bıraktığım sırt çantamı yatağa koyarak içindekileri boşaltırken David de üzerine geçirdiği rahat kıyafeti ve ıslak saçları ile banyodan çıkmıştı. Gözleri sıcak suyun etkisiyle kızarmış olmasına rağmen ışıl ışıl bana baktı.

"Yerleşebildin mi Alis?" dedi yatağın üzerindeki kıyafetlerime bakarak. Bu sırada da stresle iki elini birbirine sürtüyordu.

"Hallediyorum. Sen naptın?" dedim onun dolabına bakarak.

David yatağına gidip telefonu şarja taktı. "Sırt çantamı dolabın içine tıktım. Yani yerleştim." deyip gülümsedi.

Başımı gülerek iki yana salladım. "Hiç büyümeyeceksin David."

Eşyalarımı dolaba yerleştirirken uzun süre sessiz kalmıştık. David fark ettirmeden beni izlemeye çalışsa da bu çabası boşunaydı.

Benim her hareketimi çocukça bir sevinç ve merakla izlemesi hoşuma gitmişti. Beni gerçekten sevdiğini hissediyordum.

Ve asıl sorun beni sevip sevmemesi değildi. Asıl sorun ben kendimi sevilmeye layık görmüyordum. Bu yüzden Davidin duygularından emin olmam çok uzun zamanımı almıştı. Yine bir erkeğin bana zarar vermesini istemiyordum. Bir adım atacaksam yüz kez düşünürdüm. Hayat felsefem beni şüpheci biri yapmıştı.

Ben işimi bitirip kararan havayla beraber odanın ışığını açarken David de gözlerini anında kaçırmıştı benden. Ne yani oda karanlık olunca onu görmediğimi mi sanıyordu?

"Alis, eğer duş almak istersen çıkayım. Zaten biraz işim var-"

Gülümsedim. "Hayır duş almayacağım."

Yatağıma oturup bacaklarımı bedenime çektim. Doğrudan Davide bakıyordum. Uzun süre sessizce onu izlememim üzerine David da bedenini bana çevirdi. "Bir sorun mu var Alis?"

Şüpheyle gözlerimi kısıp izlediğim adamın bu masum halleri beni güldürüyordu. Ciddiyetimi bozmadan konuştum "Beni çok seviyorsun değil mi?"

David bunu beklemiyor olacak ki şaşkınca kekeledi. "E-evet tabi. Çok seviyorum seni."

Başımı eğdim ve gözlerimi çekiştirip durduğum tırnak etlerime çevirdim. "Madem seviyordun neden bana önceden söylemedin hiç?"

David meraklanmıştı. "Sen neden söylemedin? Beni ilk andan beri sevdiğini itiraf ettin. Ancak onda bile çekinerek söyledin ve söylemek için 3 sene bekledin mi?"

Kaşlarımı çatıp tam karşımdaki yatakta oturan Davide baktım. "Biliyorsun. Benim durumum-"

"Ne varmış durumunda? Normal bir genç kızsın. Sevdiğini söylemek için bahane değil normal biri olmak."