22. Arzu Dolu

5.4K 107 3
                                    

Keyifli okumalar 🐥🐤

"Evet! Onu seviyorum. O, ölü dediğin  kadını seviyorum" 

Sonunda onun ağzından duyduğum gerçeklerle yıkılmıştım. Tarihte bir ilk yaşıyordum sanırım.

Ölü bir kadını kıskanmak gibi...

Gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı. Zaten bildiğim bir gerçeği şimdi doğrudan Vladin ağzından duymak acı vericiydi.

Gözyaşımı gören Vlad kollarımı saran ellerini daha da sıktı. Artık canımı yakma derecesine gelince konuşmak zorunda hissettim.

"Vlad" dedim ona seslenerek. Sonrasında gözlerimle kolumu işaret ettim "kolum" derken bir yandan da kolumu ondan kurtarmaya çalışıyordum "Canımı yakıyorsun"

Vlad sanki yaptığı şeyi yeni fark etmiş gibi beni  anında bırakıp birkaç  adım uzaklaştı. Gözleri şaşkınca açılmıştı.

"Ö-özür dilerim" dedi panik halde. Vladi ilk kez böyle görüyordum. Hep kibar ve iradeli olan bu genç erkek şimdi tamamen kontrolsüzce hareket etmişti. Buna her ikimiz de şaşırmıştık.

"Melisa" derken bir yandan da bedenime bakıp konuştu "iyi misin? Söylediğim şeyler için üzgünüm. Sadece çok üzerime geldin." dedi ve  anında dediğini düzeltme ihtiyacı hissetti "Yani demek istediğim o  değil. Hayır üzerime gelmedin ama ah-" deyip başını eğdi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra sakince konuştu. "Ona ölü demene sinirlendim sanırım" Bunu o kadar kırgın söylemişti ki. Yaptığım şeyin hem pişmanlığını yaşıyordum hemde bu gerçeği kabul etmenin acısını...

Gözyaşımı silip kendimi toparlamaya çalıştım. Onun için ağladığımı bilmesine gerek yoktu. Bakışlarımı ondan uzakta bir yere çevirip konuştum. 

"Özür dilerim Vlad. Bir daha ondan böyle  bahsetmeyeceğim" derken ölen sevgilisinin adını bile bilmediğimi fark ettim. Kaldı ki öğrenip de kendime daha fazla acı çektirmek gibi bir niyetim yoktu.

Oturduğum yatakta uzanır vaziyete gelip konuşmamı sürdürdüm.
"Şimdi rica etsem çıkar mısın? Dinlenmeliyim. Yorgunum"

Vlad hiç hareket etmeden konuştu. "Eğer yalnız kalmak istemezsen Alisi çağırabilirim. Bu gece seninle uyusun"

Alis...

Ona şu an her şeyden çok ihtiyacım var.

"Eğer zahmet olmazsa-"

"Hayır tabi ki, hemen çağırıyorum." dedi bir anda heyecanla. Sonrasında arkasını dönüp kapıya kadar gitti. O arkasını döndüğünde  bakışlarımı ona kaydırmıştım.

Bu loş mum ve cılız gece lambasından bile beni etkileyen Vladin endamını iç çekerek izledim.

Bu adama nasıl olurda böyle bağlanırım? Nasıl olur da bu kalp onun için atar? Ve daha beteriyse nasıl olur da Vladin  kalbinde  başkası olmasına rağmen ondan vazgeçemem? Bu his o kadar boktan ki.

Vlad kapıyı açıp çıkacağı sırada duraksadı. Arkasını dönüp bakmadan kısık sesle konuştu.

"İyi geceler gün-" bir süre bekledi ve devam etti. "Melisa"

İyi geceler Vlad.

Kısacık süre beklediği halde ben cevap vermeyince kapıyı çekip çıktı.

İşte bu kadar. Ben Melisa Diamond. Özgürlük uğruna 18'imde yollara düşüp dünyayı gezmeye başladım. Üç senemde özgürlüğün kitabını yazacak kadar gezip, eğlendim ve yaşadım.

BİR FANİYE AŞIK +18 (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin