A Monster's Heart

89: Kill or Die

پارت هشتاد و نهم: یا بکش، یا بمیر!

سوم شخص

با قدم هایی بلند از کمپانی بیرون زد و مستقیم به سمت ماشین هارا که اون جلو متوقف شده بود رفت.تازه پیاده شده بود که بهش رسید.
چهره ی نگران هارا به محض دیدنش نگران تر شد.

-"جونگ کوک اومدی؟من داشتم.."

سریع مچ دستش رو گرفت.

+"اینجا چرا اومدی؟دکتر ویل به زور یه تایم واست رزرو کرده بود!"

هارا بی حواس سر تکون داد و بعد از اینکه مچ دستشو از بین انگشت های جونگ کوک آزاد کرد به بازوش چسبید.

-"جونگ کوک، اون اومده نیویورک!اومدم همینو بهت بگم تا.."

نمیدونست از صورتش چی دید که یهو وا رفت و بی جون فشاری به بازوش داد.

-"دیدیش...مگه نه؟"

جوابی که نشنید، لب به دندون گرفت و سرش رو به سمت ورودی کمپانی چرخوند.و با جمع شدن بیشترِ صورتش حدس اینکه کی رو اونجا دید سخت نبود.
جونگ کوک بی اختیار صورتش رو سمت خودش برگردوند.

+"باید بریم."

بلافاصله اشک تو چشم هاش جمع شد.

-"جونگ کوک تو..."

+"ششش عصبی نشو.وضعیتت یادت رفته؟"

گفت و برای تاکید بیشتر دستش رو روی شکم برآمده ش گذاشت.هارا خواست پسش بزنه که سریع چرخوندتش و سمت صندلی عقب ماشین هدایتش کرد.
این بار صداش قاطعیت بیشتری داشت.

+"سوار شو الان برمیگردم."

عقب گرد کرد و رو به یونجون که پشت سر ماشین هارا پارک کرده و منتظرش بود اشاره کرد بیاد.دستیارش سریع پیاده شد و با قدم هایی سریع خودش رو بهش رسوند.

+"تنها برگرد شرکت.من با هارا میرم."

یونجون هم مثل هارا نگاهی به سمت راستش انداخت و خواست اعتراض کنه که با دیدن اخم های هشداردهنده ی رئیسش لبهاش رو به هم فشرد و تعظیم کرد.جونگ کوک بی هیچ حرف دیگه ای سوار ماشین شد و کنار هارا نشست.

+"میریم خونه."

راننده از آینه نگاه کوتاهی بهش انداخت و بلافاصله با حرکتِ ماشین اطاعت کرد.
وقتی مطمئن شد به اندازه ی کافی از کمپانی ترنر دور شدن بالاخره سرش رو به سمت راست چرخوند و از شیشه ی پنجره به خیابون خیره شد.
ذهنش خالی بود.بدون هیچ فکری.با این حال تصاویر رو تار و بی کیفیت می دید و صداها از اعماق چاه به گوشش می رسیدن انگار.

-"...کوک؟...نگ کوک؟جونگ کوک!!"

با شنیدن یهویی صدای بلند هارا به خودش اومد.رو که کرد بهش، با چشمای ترسیده ش روبرو شد.

-"حالت خوبه؟نفس نمی کشیدی!"

گیج امتداد دست هارا رو دنبال کرد و به سینه ش رسید.
واقعا یادش رفته بود نفس بکشه؟!