BEYAZ ŞARAP

16| Babalık Oyunu

Selam, n'aber?

BU BÖLÜM ASİYE'MİN ÇORAPLARININ ÇIKMASI ŞEREFİNE ATILMIŞTIR, BU ZAFER HEPİMİZİN!

Bölümde bizi neler bekliyor bakalım? Ben severek yazdım, umarım siz de severek okursunuz.

İyi okumalar.

🥂🔥

Asiye çalan telefonunu eline aldığında Doruk'un aradığını görünce ağzındaki elmayı yuttu ve "Efendim?" diyerek açtı telefonu. Doruk kendini yatağının üstüne bırakırken "Nasılsınız?" diye sorunca "İyi, elma yiyordum." diye cevap verdi Asiye.

Doruk gülümserken "Afiyet olsun." deyince kibarca teşekkür etti Asiye. "Ee şey, seni eve bıraktığımdan beri konuşmadık, merak ettim." "İyiyiz biz, bebek iyi yani." "İyi olun hep." dediğinde güldü Asiye. "Bir şeye ihtiyacın olursa ya da canın yine bir şey isterse istediğin zaman arayabilirsin beni." "Teşekkür ederim."

Aralarında birkaç dakikalık sessizlik olunca "Ben kapatıyorum o zaman?" dedi Asiye. "Planda bir değişiklik yok, değil mi, yarın gidiyoruz?" İçindeki nefesi sıkıntıyla bıraktıktan sonra "Gidiyoruz," dedi Asiye. "Yaptıralım da bitsin artık."

"Güzel olacak her şey, merak etme." "Umarım dediğin gibi olur." Doruk gülümserken "Sen bana pek güvenmiyorsun, biliyorum ama ben verdiğim sözleri tutarım. Sizin için elimden gelen her şeyi yapacağım." "Her şeyin güzel olacağına inanmaya ihtiyacım var." dedi Asiye titreyen sesiyle.

Burnunu çektikten sonra gülerek "Beni şaşırtıyorsun." dedi Asiye. Doruk da güldükten sonra "Bu iyi bir şey mi?" deyince "Geriye dönüp senin hakkındaki düşüncelerime bakarsak iyiden daha iyi bir şey." diye karşılık verdi.

Doruk gülümsedikten sonra "İyi geceler." diyen Asiye'ye aynı şekilde karşılık verdi ve kapattı telefonu. Arkasına yaslandıktan sonra "Sizi üzdüğüm her günü telafi edeceğim." dedi gülümseyerek.

Uzun zaman sonra hep birlikte -Eskiden olduğu gibi Ömer ve ailesi de onlarla birlikteydi.- yemek yemişlerdi ve o gece orada kalacaktı Doruk. Uzandığı yerden kalktıktan sonra odasının kapısını açtı ve aşağı yürümeye başladı tekrar. Bahçeye çıktığında "Oğlum," dedi annesi. "Melisa ve Aybike, Melisa'nın odasındalar. Sen çağırır mısın onları?"

Annesine gülümseyerek cevap verdikten sonra tekrar eve girdi ve yukarı çıktı sakin adımlarla. Melisa'nın odasının önüne geldiğinde kapıyı çalacaktı ki duyduğu konuşma duraklamasına sebep oldu. "Yani şimdi DNA testi mi yaptıracaklar?" "Evet ama Doruk emin bebeğin ondan olduğuna." "Bence emin olmamalı. Yani kızın bir şüphesi olmasa test yaptırmak istemez sonuçta."

"Aybike..." "Melisa sadece fikrimi söylüyorum. Kızı da yaşadığı evi de gördük. Belki bebeğin Doruk'tan olduğunu söyleyerek, ne bileyim yani sonuçta siz koskoca Atakullarsınız." "Doruk, senin çocukken hayran olduğun kişi değil Aybike, kabul et artık bunu."

Aybike bir şey diyecekken kapı açılınca oraya çevirdi ikisi de bakışlarını. Melisa korkuyla "Doruk?" derken elini havaya kaldırarak kesti Doruk, onun sözünü ve Aybike'ye dönerek "Bir daha sakın," dedi. "Sakın bu konuyla ilgili konuşma. Asiye'yi de aramızda yaşananları da bilmezken onlarla ilgili böyle konuşma hakkını nereden buluyorsun?"

"Doruk, ben..." "Aybike sen bazen cidden patavatsız oluyorsun, düşünmeden konuşuyorsun." Bir nefes verdikten sonra "Asiye ve bebeğim ile ilgili bu tarz konuşmalar sadece aramızı bozar." diye devam edince "Özür dilerim." dedi Aybike. "Seninle daha önce de konuştuk, aramızda hiçbir zaman senin istediğin gibi bir ilişki olmayacağını sana daha önce de söyledim. Bunun sebebi ne Asiye ne de doğacak bebeğimiz."