Ölü Gibi

1.Her Zamankinden Farklı

Yine o lanet olsası alarmım ile sabahın 06.50'sinde yatağımdan sıçrayarak uyandım.Telefonuma baktığımda Yağızdan gelen mesajlara gördüm sanırım gece yatmadan önce yazmıştı , yatağımdan kalktım kapımı açtığımda kedim bana özlem dolu bakarken bende bir o kadar şişmiş gözlerimle ona nefret dolu bakıyordum. Kulağımda bir şarkı söyleniyordu sanki ,bende onu tekrarlıyordum ama şarkı gibi değil bir uyarı gibi... sanki kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum . Aldırış etmeden hazırlanmaya başladım , bana gram yakışmayan o okul formasını giyip üstüne onu kapatmak için bir sweet geçirdim. Saçlarımı açtım ve özensizce ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Okula vardığımda kulaklığım hala kulağımdaydı,her sabahki gibi dinlediğim şarkı ile insanları izliyorum ve onları şarkıyla uyumluyordum
Sınıfıma varmadan kulaklığımı birinin çıkardığını farkettim ve buna şaşırmadım...bu bizim rutinimizdi. Arkamı döndüğümde Yağız ile karşı karşıyaydım. Yağız benim çocukluk arkadaşım 4 yaşımdan beri onu tanıyorum,hep aynı sınıflarda ve aynı okullara giderek büyüdük. Bir kardeşim yok ve bu duyguyu hiç tanımamış biri olarak Yağıza kardeşim diyebiliyorum, çünkü o gerçekten öyle..

"Ooo herzamanki gibi Sarhoşum ile uyanmışsınız Mavi hanım!". Evet adım Mavi, annem gözlerimi ilk açtığımda gözlerimden çok etkilenmiş ve mavi diyebilmiş sadece "Mavi" . Yağız'ın herzamanki tepkisine bende herzamanki cevabımı verdim "Günaydın!" öyle bir günaydın dedimki sanki cenaze evinde insan karşılıyormuşum gibi. "Sana pek gün aymamış güzelim" Yağız'ın dediklerine başımı sallayarak yürüdüm ve beraber sınıfa girdik. Garip olay sınıfta kimse yoktu "Allah allah kimse gelmemiş gezi falan mı vardı da bizim haberimiz yoktu" Yağız'ın tepkisine karşılık "Bilmiyorum...ben bir lavaboya gidip geliyorum" "tamam!" . Lavaboya doğru yavaş adımlarla ilerlerken bir bağırışma sesi duydum sanırım yangın merdiveninden geliyordu, genelde çok meraklı bir insan değilimdir ama ayaklarım istemsizce bir anda o yöne doğru ilerledi kapıyı açtım ve 6çift göz ile karşı karşıya geldim...

Hayatta bazı anlar vardır sanki dünya durur da sadece karşındaki insan ile hareket edersiniz o göz kırpar ama sen kırparsın o yutkunur sen yutkunursun ama mutluluktan değil merak ve gerginlikten.