Min Tha Khin Khat Htan {S-2} {Completed}

{ 69 } Uni

အမြဲတမ်း တက်ကြွနေတဲ့ ကောင်ငယ်လေးက အခုလို လူစိတ်လေး အနည်းငယ်ရှိပြန်တော့လည်း ချမ်းဆောင်းဟန် ဒေါသ ထွက်နေရင်းကနေ စိတ်ထဲ ကြည်နူးမိပြန်သည်။

အမှန်တကယ်တော့ သူကိုယ်တိုင်ကိုက ဒီကောင်လေးကို အပြစ်မြင်ခြင်း လုံးဝမရှိ။

စွန့်ထုတ်လိုက်တဲ့ အရည်တွေ အကုန်လုံးက ချမ်းဆောင်းဟန်ရဲ့ နောက်ကျောမှာ နေရာယူလို့ နေသည်။

အိပ်ယာခင်းတွေဟာလဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အရည်တွေနဲ့ ပေပွ လို့ နေသည်။

ချမ်းဆောင်းဟန်က အသန့်ကြိုက်ပြီး စည်းကမ်းကြီးသလောက် မင်းသခင်ခက်ထန်ကတော့ ရှုပ်ရှုပ်ပွပွ နေတတ်သည့် အတွက် နှစ်ယောက်သားရဲ့ စရိုက်တွေ က ကန့်လန့် ဆန်သည်။

ချမ်းဆောင်းဟန်ရဲ့ သပ်ရပ်ပြီး သန့်ရှင်းတဲ့ အခန်းလေးဟာ မင်းသခင်ခက်ထန်ရောက်လာမှသာ ကွန်ဒုံးတွေကို စည်းမရှိ ကမ်းမရှိ လွှင့်ပစ်ထားတာကြောင့် တစ်ခန်းလုံး ရှုပ်ပွလို့ နေတဲ့အတွက် ချမ်းဆောင်းဟန် အခန်းပတ်လည်ကို ကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်လာသည်။

ချမ်းဆောင်းဟန် ခန္ဓာကိုယ်က မလှည့်နိုင်မှန်း မင်းသခင်ခက်ထန် သိနေတာကြောင့် ချမ်းဆောင်းဟန် ရဲ့ မျက်နှာလှည့်ထားတဲ့ ဘက်ခြမ်းကို တန်းလန်း တန်းလန်း နဲ့ သွားလိုက်ပြီး  ချမ်းဆောင်းဟန်ရဲ့ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ခေါင်းအုံးကာ ချမ်းဆောင်းဟန်ရဲ့ နောက်လက်တစ်ဖက်ကို သူ့အား ဖက်ထားစေသည်။

ကုတင်အဖျားနားဖြစ်တဲ့ အပြင် ကိုယ်တစ်ခြမ်းပဲ အိပ်လို့ ရလောက်မဲ့ အနေအထားကို တိုးခွေ့ အိပ်ခြင်းပင်။

ချမ်းဆောင်းဟန် သူ့အခန်း သူ ကြည့်ပြီး လုံးဝ စိတ်တိုင်းမကျသည့်အတွက် တရားခံ မင်းသခင်ခက်ထန် ကို မျက်လုံးမှေးပြီး ကြည့်နေတဲ့အတွက် မင်းသခင်ခက်ထန်  ကိုယ်တိုင်လဲ သူ့အပြစ်သူသိနေတာကြောင့် ချမ်းဆောင်းဟန်ကို တောင်းပန်ရတော့သည်။

"~~~မောင့် ကို တောင်းပန်ပါတယ် နော် ~~~"

မင်္ဂလာဆောင်ကနေ ပြန်လာကတည်းကိုက တစ်မောင်မောင် ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်ငယ်လေးကို ဒေါသတွေ တအားထွက်လာတာကြောင့် အကျင့်အတိုင်း ကုတင်ပေါ်ကနေ မရှိမဲ့ ရှိမဲ့ အားလေးနဲ့ အားကုန် ကန်ချလိုက်၏ ။တကယ်ကို ဒီကောင်လေးအား သူစိတ်မရှည်။