"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
Selam yine ben, hep ben... Bir gece ansızın girebilirim kütüphanenize..
Nasılsınız iyi misiniz?? Umarım iyisinizdir, yeni bölüm sizler ler, ve tekrar hosgeldiniz diyorum yeni bölümü sizlerle bırakıyorum...
Boş geçmeyin emeğime saygı duyun yorum ve vote atın seviliyorsunuz.. Unutmayın bütün kitaplar emeğini hak eder.. Sizleri seviyorum. Diğer kitabıma bakan yoksa bakın derim hadi gittim ben..
Dayanamadım bak yine kıymetimi bilin bölüm attım. 🤩
Sufle;İçinde Aşk var🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Gözlerimi açtığımda nerede olduğumu anlayamasamda da bakışlarım kolumu sıvazlayarak dokunan adama değdi. Gözleri kızarmış bir haldeydi. Saçları alnına savrulmuş dağılmış bir halde bana bakıyordu. En son ne yaşamıştık biz diye düşünmeden edememiştim. Gözleri gözlerime değdi tebessüm etmesi ile yanağındaki çukur gamzesi belli oldu. Benim için mi endişe etmişti bu kadar, "uyandın."
Başımı belli belirsiz sallarken kolumdaki serum dikkatimi çekti. Kalkacağım sıra başıma ağrı girmesi ile yüzümü buruşturdum. Ateş omuzlarımdan kavradı. "Dinlemelisin uzan şöyle." Beni geriye doğru ensemden kavrayıp yatırması ile gözleri dudaklarıma değdi.
Göz bebeklerine düşen kirpikler öyle güzel gözüküyordu ki ona hayran kalmamak dokunamamak imkansız geliyordu.
"Bana ne oldu?"
"Bayıldın. Biz enson seninle kavga ediyorduk. Sonrada gerisi malum." Elimi sımsıkı tutuyordu. Sanki kaybetmekten korkarcasına bir an olsun bakışlarını üzerimden çekmedi. "Ne zaman çıkabilirim. Gitmek istiyorum." Ateş başını salladı.
"Tahlil yaptılar birazdan çıkacaktır. Belkide çıkmıştır doktor gelir birazdan. Önce neyin var öğrenelim bir sonra gideriz. Yani gidersin. "
Gözlerini kaçırdı. Tam bu sırada telefonu çalması ile bakışları cebine değdi. Telefonu çıkarması ile bakışlarım telefona değdi üzerine doğru eğildim.
Carolin yazıyordu. Birden elimi sinirle elinden çektim." Dokunma bana. Bırak. "Diyerek sinirle başımı sağ tarafa kapıya çevirdim.
Ne sarışını ne esmeri ne de Carolin bitiyordu. Ee sonra koş bakalım peşimden Ateş. Sinirlenmiştim. Sinirlenmemem gerekirdi ama sinirleniyordum. Ne oluyordu bana böyle anlam vermezken Ateş sıkıntı ile ofladı.
"Açmak zorundayım işle alakalı."
"Beni ilgilendirmez ne yaptığın, kimle konuştuğun." Ateş kısık sesle homurdandı. Cama yaklaşarak konuşmaya başladı.
"Efendim Carolin. Evet masamda Ezgi sana versin söyle. Bilmiyorum ne zaman istersem o zaman gelirim. Şuanda müsait değilim. Emir sana yardımcı olur. Hoşcakal."
