(61) "BİZİM İÇİN YAŞADIN" CAN SOYKAN

269 27 8
                                    


Selamlar bir çoğunuz Sedef'in öleceğini ve öldü mü diye düşünceleriniz olmuş bu bölümde umarım cevaplarınız sona erecektir...
Finale adım adım yaklaşırken bir tarafım buruk ve üzüntü duyuyor ama öte yandan başarmanın tadı var ortalama mart ayında başladığım ve nisan ayında yayınladığım kitap şuana kadar dokuz bucuk bin okumaya ulaştı on bine az kaldı ve toplam hedefim yirmi beş bine gelmiş çok ama çok mutluyum ve bana şans verip yanımda olduğunuz için çok minnettarım sevgiyle kalın duyurular için buradaki hesabımı takip almayı unutmayın...

Te amo🖤

Çağan Şengül: Çok Yazık 🎶
(tavsiyemdir dinleyin..)



Yazardan.

Sedef'in gördüğü an;

"Anne onun yanında babam var sen benimle gel hadi."

Sedef etrafına bakındı. Neredeydi? Nasıldı? Bu kız da kimdi? Etrafı yemyeşildi dağlık taşlıklar vardı etrafında, tıpkı bir uçurumu andırıyordu.

Yattığı yerden doğruldu ve oğlu ile kocasına baktı. Acıyla gülümsedi.

Gitme vakti gelmişti belkide.

Küçük kız evet bu küçük kız kabuslarına rüyalarına giren kızdı.
Sedef acıyla fısıldarken gözünden bir damla yaş süzüldü.

"Anne benimle gelmeyecek misin?" Diye soludu.

Gözleri mavinin en açık tonuydu, saçları esmerdi tıpkı babası gibi bembeyaz tıpkı bir melek gibiydi. Sedef'in yüreği sızladı. Ayağa kalktı. "Kızım" diye fısıldadı.

Küçük kız kollarını açtı ve Sedefe sıkıca sarıldı.

"Anneciğim seni çok özledim." Sedef doya doya öptü kızını, kokusunu içine çekti. Aldığı koku cennetin kokusuydu. Küçük kız Sedef'in elini kavradı.

"Hadi anne gidelim" diye gülümsedi. Sedef başını hevesle salladı. Kızı nereye gidecekse oda oraya gitmek istedi.

Adımladılar nereye gideceğini bilemeden kızını takip etti.

Rüzgarın uğultusu yüzüne vurdu. Kızı canı en büyük yarasıydı belkide, yanındaydı.

Acıyla gülümsedi. Gözlerinin dolmasına engel olamazken bir yeni daha yaş aktı yanağından, "Benim kızım" diye fısıldadı.

Küçük kız annesinin elini bıraktı ve birden koşmaya başladı "Dur gitme nereye gidiyorsun? Bekle beni kızım" Sedef hızlıca kızının arkasından koştu.

Gitti, yol onu nereye götürecekti bilmiyordu fakat koştu.

Klabi hızlandı koştuğu her adım kalbini yordu.

Uçurumdu geldiği yer, bir uçurumun dibiydi.
Kız kahkaha attı "Anne geldik cennnetimize bak" Uçuruma baktı ve gülümsedi Sedef başını salladı küçük kızın tekrar elini kavradı.

"Bırakma beni anne" diye fısıldarken onun sesini işitti Sedef.

Ateş.

Arkasına baktığında kocasını görmesi ile iç çekti.

"Sedef"

"Dur gitme."

Sedef'in gözlerinden birer yaş daha süzüldü ve bakışları kızı ile kocasının arasında gidip geldi. Kızına baktı "vakit geldi gitmek zorundayım" Diyerek Ateş'e acıyla baktı.

SİYAH KÜL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin