"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
*Selam ben geldim arkadaşlar biliyorsunuz ki taslakta biriken bölümler bayağı var ve ben şuanda 63 yazıyorum elimden geldigince de atıyorum sizlere ve finale cok yaklaştım bilmiş olun yaklaştıkça da üzülüyorum nasil bırakacağım bu kitabı diye bana destek verdiginiz için cok minnettarım umarım saka kuşun da da sizinle karşılaşırız ve beni orda da yalnız bırakmazsınız İnsallah..
Alev alev bölüm geldi hem kızacağınız hemde seveceğiniz bölüm oldu gibi yorumları hep beraber görelim...
Bir sonraki bölümde görüşmek dileği ile loveyouu😘🖤
Sena Şener :teni tenime 🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥
Son zamanlar da evden çıkmamak için büyük bir çaba sarf ediyordum. Çıktığımda neler olduğunu görmüştüm. Kapıyı aç, onu gör, bir yere git yine onu gör, bilerek yapıyordu. Sürekli karşıma çıkıyordu. Böyle yaparak beni geri kazanacağını düşünüyor olabilirdi. Fakat ben zaten onu sevmekten alı koyamıyordum ki, kendimi. Kaç gün geçmişti sahi, on gün olmuştur herhalde, Ceylan aniden çıkan yurd dışı seminer ile gitmişti. Malum testleri verdikten sonra sonuçlar bir kaç gün sonra çıkmıştı. Telefonda acil görüşmemiz gerektiğini söyledi. Neyim olduğunu sorduğumda ise telefonda anlatılacak bir durumun olmadığını söyledi.
Kasıklarıma giren sancı ile inledim. Bıkmıştım artık niye böyle oluyordu. Biran evvel buna bir çözüm bulmak istedim. Bekledim, yavaşça oturdum mutfağın sandalyesine, derin bir nefes aldım. Ağrının geçmesini diledim. Arkama yaslandım. Karnımı okşamaya başladım.
Oğlumla konuşmak son zamanlar da yaptığım en iyi şeydi. Çiçek erkek kardeşi olacağı için çok mutluydu.
"Benim güzel oğlum, neden böyle yapıyorsun, anne seni üzüyor mu yoksa, sende rahatsız oluyorsun annenin çıkılmaz düşüncelerinden değil mi?"
Sıkıntı ile nefesimin düzelmesini istedim. Büyüyen karnımı okşadım. Halamın evinde kalıyordum. Dün gece Ceren'in kınası vardı. Yorucu ve eğlenceli geçmişti. Muhtemelen yorgunluktan geberiyordu. Bütün gün yerinde durmamıştı. Kadın kadına evin içerisinde küçük tatlı bir kına olmuştu.
Beş gündür onu görememek özlememe neden olurken, meğer ona ne kadar da çok bağlanmıştım. Derin bir iç çektim. Masadaki su bardağına suyu doldurup içtiğimde halam mutfağa girmişti.
"Uyandın mı kızım?"
Başımı iki yana salladım. "Hiç uyudun mu diye sordun mu?" Ofladı.
Yanıma yaklaştı. Başıma bir öpücük kondurdu. "Ah, şu senin inadın yok mu, beni deli edecek, psikiyatriye git kızım, derim. Gitmezsin. Eşinle tekrar beraber ol, olmazsın. Yahu sana iyi gelecek şeylerden neden kaçıyorsun anlayamıyor artık. Tamam haklısın ama elinden ne gelecek böyle karalara bağlamak iyimi? "
