"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
"Lütfen yaşa lütfen, bizim için." Ellerini kalbinin üstüne koydu. Hızlandı. Nefes nefese kalp masajı yapmaya devam etti.
"Atacak, o kalp atacak, atmalı. Bizim için sadece bizim için." Ard arda ellerini bastırdı.
"Şimdi değil. Şimdi değil. Ölmeyeceksin! Duyuyor musun beni bırakmayacaksın!"
Sedat Ateş'in omuzlarını kavradı. "Bırak artık. O öl-" lafını tamamlayamazken, ambulans görevlisi Sedef'in bileğini kavradı. Kaşları çatıldı. Bir belirti hissettiği anda "Çekilin" diye bağırdı. Kafasını hastanın kalbine koydu.
"Atıyor, bu bir mucize olmalı atıyor, acil hastaneye gitmemiz gerek acil, kalp atışı çok zayıf." Ateş derin bir nefes verirken hıçkırdı.
Koca adam yenilgi ile ağlarken acıyla güldü. Karısının narin bedeni sedyeye yatarken, "Yaşamaya çalışıyor." Serhan Ateş'e acıyla sarıldı.
"Kızım yaşayacak." diye acıyla inledi.
Sedef'i ambulansa bindirmeleri ile Ateş sendeleyerek ayağa kalktı. "Tek istediği sevdiği kadının iyi olması ve onun yanında olmaktı. Ambulansa bindiklerinde ambulans yardımcısı.
" Kanaması hâlâ devam ediyor, muhtemelen düşük yapıyor, daha hızlı. "Diyerek şofere, bağırdı.
Ateş acıyla karısının karnına koydu ellerini." Lütfen bizi bırakmayın lütfen. "diye inledi.
Ateş kendine ölesiye kızgındı. Onları koruyamadığı için verilen sözleri tutamadığı için kahroluyordu. Karısının kalbinin biranda durması onu yerle bir etmişti. Fakat yorgun kalbi zorda olsa atıyordu.
Bir mucize istiyordu Ateş, büyük ve imkansız gibi görünen mucize. Karısıydı mucizenin adı. Dudaklarını birbirine bastırdı. Bir süre sonra hastanenin kapısında durması ile ambulans inerken görevli hemşireye yüksek sesle bağırdı.
"Solunum yolu çok zayıf, yirmi sekiz yaşında Hamile, kalbi bir kez durdu. Muhtemelen düşük devam ediyor, hemen acile alın hemen."
Ateş hızlı adımlar ile sedyede yatan karısına kederle baktı.
"Dayan Sedef'im. Dayan yuvam. Dayan lütfen bizi bırakma. Yanındayım. Yeterki dayan." Müşade odasına alınırken hemşire "sizi içeriye alamayız. Karınıza müdahale ediliyor lütfen bekleyiniz." Ateş sarı alana yani müdahale odasına giremediği için öfke ile doluydu. İleri geri giderken bütün herkes hastaneye koşturarak geldi.
