"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
Kıyamadım sizin güzel yorumlarınıza bölüm yayında iyi okumalar dilerim...
Bengü :Ağla kalbim 🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ateş
Elimin altında soğuk boşluk ile sıçradım. Bakışlarım yatağa değdiğinde kaşlarımın çatılmasına engel olamadım. Hayır, hayır bir dakika bu olamaz, neredeydi. Hışımla odanın lambasını açtım ve odanın tuvaletine adım attım.
"Sedef" Diye bağırdım.
Fakat burda da yoktu, gitmiş. Bu nas olurdu. Nereye giderdi, kalbimin ağrıması ile elimi kalbime bastırdım.
"Sedef" diye bağırdım.
Yastığın üzerindeki kağıdı görmem ile adımlarım kağıda yöneldi ve Edibe hanım "Ne oluyor çocuğum ne bağırıp duruyorsun, bir dakika Sedef nerde?" diye bağırdı ve hemen odanın içerisinde hareket etti.
Kağıdın üzerinde yazan not ile sersemledim.
"Ölürüm de bebeğimden vazgeçmem! Bebeğimi almanız için beni öldürmeniz gerekir. Her zaman olduğu gibi yalnızım. Yalnız olacağım. Bunu siz istediniz. Bebeğimi benden alamayacaksınız elveda..!"
Kağıt elimden düşmesi ile gözümden bir damla yaş aktı, "Hayır, bu sefer olmaz! Gitmiş olamazsın. Beni sensizlikle bırakamazsın" hışımla odadan çıkarmam ile öfke ile kapının önündekilere baktım az ileride elinde çay bardağı ile gelen korumaları görmem ile "Karım nerde!" Diye bağırdım ve üzerine yürüdüm.
Şaşırdı. "Efendim bilmiyorum sadece beş dakika önce ayrılmıştım." Diye bağırması ile öfke ile adamı geri bıraktım.
Serhan baba yanıma geldi ve omzumu sıktı. "Bulacağız kızımı" diye bana bakarken hızla hastane görevlisinde yardım istedim. Görüntü kamerasından elbette bulabilirdim değil mi?
Lanet olsun onu bulmam lazımdı böyle olmamalıydı, fevri düşünüyordu Allah kahretsin. Onun öleceğini bile bilmek canımı yakıyordu onsuz nasıl nefes alırdım.
Onu kırdım üzdüm fakat bunu isteyerek yapmadım. Ben kadınımı çok seviyordum belkide bencilceydi fakat yaşasın istedim.
Zor bir seçimdi benim için ama bir anlık bir seçimdi, elbette bir yolu olmalıydı, bebeğimizden vazgeçmem canımı yakıyordu, fakat başka bir çare gelmemişti o an. Ama.ne Sedef siz yapabilirdim, nede bebeğimizsiz yapabilirdim onları bulmam gerekti.
Canım yanıyordu fakat en çokta karımı kırdığım ve üzdüğüm içindi. Gözlerimi acıyla yumdum ve son kez görüntülere baktım.
Serhan baba "gizlice çıkmış fakat taksi plaka belli hemen adamlara söyleyelim nereye gittiğini bulacağız" Dediğinde sinirle alnını sıvazladım.
Çiçek?
Tabi ya kesin Çiçek'in yanına gitmiş olmalıydı. Kesin ya orda yada Allah kahretsin başka bir yer gelmiyordu aklıma parasız pulsuz nereye gidebilirdi lanet olsun bana onu bu duruma ben getirdim.
