"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
* Selam ben geldim lütfen bu bölümde empati yapın ve kendinizi de iki karakterin yerine koyun ve ona göre davranın bir çocuğunuz kızacaksınız yada üzülüp sevineceksiniz sonunu bildiğimiz yolların aslında ne kadar acıyla geçtiğini göstermek istiyorum amacım bu yönde ve yeni bölüm karşınızda iyi okumalar dilerim kelebeklerim oy ve yorumunuzu bekliyorum sizleri kocaman öpüyorum sağlıcakla kalın...
Seksendört :Anlayamazsın🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başım, başım ağrıyordu. Gözlerimi araladığımda nerede olduğumu ilkin algılayamasamda beyaz ışığı görmem ile gözlerim kamaştı.
İnledim.
Başım ağrıyordu.
Yüzümü buruşturdum. Kolumdaki nefes ile Ateş'in koluma alnını koyduğunu görmem ile yutkundum. Ateş başını kaldırdı. Endişeli gözlerle bana baktı, "Uyandın" diye inledi.
Kederle bana baktı alnıma derin bir öpücük kondurdu.
"Çok şükür iyisin" Başımı belli belirsiz sallarken kapının çalması ile gelen Ceylan'ı görmem ile yüzü düştü.
"Tansiyonun düşmüş, ondan bayıldın"diye fısıldadı.
Ateş alnını sertçe sıvazladı. " Artık biri bana ne olduğunu anlata bilir mi? "Sesini bastırdı.
Ceylan gözlerini kaçırdı." Bunu karınla konuşman daha iyi olur kapıda bekliyorum. "Çıkıp gitmesi ile başımı yana çevirdim.
Gözlerimi kaçırdım. Yanıma oturdu, elimi sıktı.
" Sedef! Sedef'im. Duyduklarımın doğru olmadığını söyle. "
Yapamam..
"Doğru" sesim kısık ve cılız çıktı.
Gözlerimden birer birer yaş aktı. Dudaklarımı birbirine bastırdım hıçkırmak istemiyordum.
Şuanda ağlamak istemiyordum. Çenemi kavradı.
"Öleceğim!" Diye konuştum
Dört hece ne kadar zordu oysa ölüm yanı başımdan ayrılmayan bana hep kendini hatırlatan ölüm.
"Senden sakladım. Sandım ki, sana anlata bilirim, fakat anlatamadım canımı yakan sözler senin kalbini acıtmasını istemedim." Görüş alanım bulanıklaştı.
"Hani bana demiştin ya seni bırakmayacağım diye, ben bu sözü tutamayacağım seni bırakacağım Ateş. Bu sefer ben değil bunu ölüm yapacak." Birden ellerim boşlukta kaldı hışımla ayağa kalktı ve sandalyeyi dolaba firlatması ile sıçradım.
Öfke ile ileri geri hareket etti ve yıkılmış bir halde bana dönmesi ile yutkunamazken yataktan doğruldum. Karnıma bakarken iç çektim.
" Bir çözümü var." diye bağırdı. "Bir çözümü var elbet değil mi?" Hıçkırdım.
