71 SARSAN YA BENİ SEVGİLİM

262 20 5
                                    



Yazım yanlışı varsa affola ;Bir sonraki bölüm final sevgiyle kalın 😉🔥

Öncelikle merhaba bir önceki bölümde fazla dram olduğuna dair bir yorum aldım sanırım öyle hatırlıyorum, aslında psikolojik durumum bozuk bayağı bir hemde bir senedir bunun için bayağı Bi ara verip yazamadım. Sonra ben aslında kitabi kötü sonla bitirmeye karar vermiştim ve öyle de olacaktı.

Final aslında şöyle olacaktı baran kızını kaçırıp gidecekti ve bulamayacaklardı yurd dışına kaçıyorlardı ve Sedef bu yüzden Ateş ile kötü olup daha da fenası ayrılık yasayacaktı ve birbirlerinden uzaklaşıp ayrılma olacaktı ama boşanma değildi bu ayrılık ve seneler sonra ateş kızını bulup ona getirecekti ve bırakıp gidecekti Sedefi değdi mi diye?? Suclamarından ötürü suçlayacaktı ve ölecekti o an bam bam vurulma dhjdjch  ama sedefe kıyamadım.. Her insanın psikolojik durumu kötü olabilir sedefinde öyleydi kolaya kaçıp birisini suçlamak ona kolay geldi ve Ateş onu buna rağmen anlayışla karşıladı çünkü sevdiğinden ve Kitap da Ateş ölecekti.. Finalde kızını getirdikten sonra :değdi mi diyecek ve bitecekti...

Birilerini öldürme fikri çık aklımdan dhkdkdkd hey zorba değilim 🤭 herneyse bu yüzden psikolojik durumum kötü diye karakterimi mutsuz etmekten vaz geçtim çünkü ikisi de çok çektiler ve üzüldü ler mutlu son olacak inşallah tabi birileri ölmezse dhfkkfjf

Oy ve yorum yapın okuma yüksek lütfen emeğime saygı verin ve oy ve yorumunuzu bekliyorum yazım yanlışı varsa affola iyi okumalar

S. N. A 🔥

Bir kaç gün sonra ;

Avucumun ortasında duran kahveye bakarken omzuma dokunan el ile sıçradım. "Kızım sana sesleniyorum duymuyor musun? Beni.." Başımı iki yana salladım ve babamın gözlerine değen gözlerinden kaçındım.

"Neden bu kadar dalgın olduğunu sorabilir miyim Sedef'im."Omuz silktim.

" Hiç. "Demekle yetinirken," Halan da sende hiç hiç, bu nedir var sizde birşeyler. "Dediğinde ise gülümsemeye çalışırken," Hiçbir şey olduğu yok baba, sadece son zamanlarda olan şeyler-"Konuşmamı engelleyen şey telefonumun zil sesiydi. Elimdeki kahveyi masanın ucuna bırakıp arayan kişinin Asil olduğunu görmem ile, gülümsedim.

Sahi bu gün düğün günüydü öyle değil mi?

Derin bir nefes aldım ve"Asil arıyor" diyerek cevap verirken Babam omuz silkti ve bahçeyi işaret etti.

Çocukların yanına çıkıyordu.
"Sonra konuşacağız küçük hanım." Gülümsedim ve başımı sallamakla yetinirken, "Tam zamanında aradın." Diyerek Asil'e cevapda bulundum.

"Sana ihtiyacım var."

Hey bir dakika sesi kötü mü geliyordu?

"Neyin var?"

Sesim endişeli çıkmamasına engel olamazken ağladığını işittim.

"Ağlıyor musun sen?"

"Hayır ağlamıyorum." Sesi kırık ve çatallaşmış çıkmıştı.

SİYAH KÜL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin