"Benden sakladın."
Genç kızın gözleri acı ile parladı.
Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bi...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum yazım hatası yanlış varsa affola sizleri çok seviyorum bir sonraki bölüm de görüşmek üzere aşk ile kalın 🔥
72 bölüm final olacak
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yelkovan sağ yönde milim milim atarken Sedef'in yüreği sızım sızım sızlıyordu. Bir ayağını stresten sallamakla meşgulken gözlerini telefondan bir saniye olsun ayırmıyordu. Kızının ortadan kaybolmasından bu yana, tam tamına 28 saat geçmişti.
O geceden sonra tam tamına 28 saat geçmişti ve kızından bir haber almamışlardı. Lakin kızının kaybolmayıp babası tarafından kaçırıldığını öğrenmesi yüreğine bir kor alevi düşürmüştü.
Baran kızını kaçırmakla yetmemişti. Aileyi darma duman ederken Nuran hanımın ona kasıtlı verdiğini düşünüyordu.
Masanın üzerindeki telefondan bir an olsun gözünü ayırmazken yanına oturan babasının eşi ve halası derin bir iç çekti.
"Kızım bir lokma yemek ye bak kaç saatir bir su damlası bile geçmedi boğazından. Perişan oldun yapma böyle." derken çenesi gerildi.
Sedef sinirle gözlerini kıstı. "Benim kızım perişan değil mi? Hala!"
Sinirle elini alnına vurdu. Ayağa kalktı ve sertçe boynunu ovalarken oturmaktan bedeni uyuşmuş olmalıydı ki, homurdandı.
"Neden hâlâ aramadılar! Neden hâlâ bir ses yok neden" diye ofladı.
İçindeki öfkeyi bastırmak istedi fakat öfkesinin taşması kıyamet alameti gibiydi.
Babasının eşi yanına yaklaşıp "kızım anlıyorum seni anlamaya çalışıyorum fakat böyle olmaz bebeğini düşün sütün kesilecek Sedef lütfen bir lokma ye," derken zorlukla konuştuğunda Sedef'in yanaklarına birer gözyaşı aktı.
Tepsideki yiyeceklere baktı, oturduğu yere tekrar çöktü.
Zorlukla kursağından bir lokma geçirirken göz yaşlarının istilasına tutuldu.
Canı yanıyordu.
Canını yanında istiyordu.
Zorlukla bir iki lokma ağzına attığında telsizden oğlunun ağlama sesi geldi.
Hızlıca ayaklandı ve yukarıya odaya doğru koşturdu. Can'ın odasına girdiğinde oğluna yaklaşırken Atlas'ın ona oyuncak gösterip bir şeyler dediğini işitti.
"Sende ablanı özlüyorsun değil mi? Bende çok özledim. Ama gelecek söz verdi Ateş amca. Çiçeği getirecek. Sedef teyze eskisi gibi gülecek. O gülmeyince ev çok ruhsuz oluyor Can. Sende ağlama ki üzülmesin Sedef teyze." Dediğinde ise Sedef sendeledi.
