🍬ကိုကို့...ချစ်သည်းရှင်🍬(Completed)

Part 5

မျက်နှာကြီးတည်တင်းလျက် စတိုင်ကျကျလျှောက်လာနေသည့် သူ့ခြေလှမ်းတွေဟာ ခဏချင်းမှာပင် ရှင်ရှင့်အနီးသို့ရောက်လာခဲ့သည်ဆိုလျှင်ပဲ ဘာလုပ်ရမည်မဝေခွဲနိုင်သေးသော ဦးနှောက်ရဲ့အဖြေကိုလျစ်လျူရှုလျက် ခြေထောက်အစုံကတော့ အလိုလို နောက်ပြန်လှည့်မိလျက်သား...။

""မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး
ငါ အလျော်မပေးနိုင်ဘူးနော်""

""အ! အ!""

အသားကုန် သုတ်ခြေတင်ပြေးမည်ကြံရွယ်သော်လည်း လက်တွေ့ကတော့ထင်သလောက်မလွယ်ကူခဲ့သည်မှာ...

""ဘယ်ပြေးမှာလဲ...အဲ့ဒါ""

လင်းညလည်း ပြသာနာအကျိုးအကြောင်းကိုဖြေရှင်းရန် ထိုကောင်မလေးဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့၏။သို့သော် အနားသို့ရောက်လုရောက်ခင်၌ သူ့အား ကျောခိုင်း၍ တစ်ချိုးတည်းလှည့်ပြေးလေသော ချာတိတ်မကို ကျောဘက်ရှိလွယ်အိတ်သေးသေးလေးမှ ဖျတ်ခနဲလှမ်းဆွဲထားလိုက်တော့ ပြေးသာပြေးနေသည့် ခြေထောက်တွေက ရှေ့မရောက်ဘဲ ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်နေလေရဲ့ ။

""မေးနေတယ်လေ...ဘယ်ပြေးမှာလဲလို့""

ထပ်မေးလာသည့် သူ့အသံက ပို၍ပင်မာကျောလာသယောင်။ လက်ထဲဖမ်းမိနေမှတော့ လွတ်နိုင်ဖို့လည်းမရှိတော့တာ အသေအချာမို့ ရှင်ရှင်စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ရင်း သနားစဖွယ်မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် သူ့ဘက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ...

""ပြေးမလို့မဟုတ်ပါဘူး
အနောက်မှာ သူငယ်ချင်းတွေကျန်ခဲ့လို့ပါ""

""ဟင်!""

အသံငယ်ငယ်လေးဖြင့်ပြန်ပြောကာ အစွမ်းကုန်ညှိုးငယ်နေသော မျက်နှာလေးဖြင့်ပြောလာပါသည့် ထိုစကားအတွက် သူ့မှာခွန်းတုံ့ပြန်ဖို့မရှိခဲ့။ ရုတ်တရက်လှည့်ကြည့်လာသည့် မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများ၌ မျက်ရည်လေးတွေဝေ့သီနေကာ အသံလေးကလည်း တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့မို့ ထိုမျက်ဝန်းငယ်မှာ ရုတ်တရက်ကျရှုံးသွားရတာ ဝန်ခံချင်ပါ၏။

နက်မှောင်ဝိုင်းစက်နေသည့် မျက်ဆံလေးနှင့် မျက်ဝန်းတောက်တောက်လေးတွေပေါ်မှ ကောညွှတ်ရှည်လျားသည့် မျက်တောင်တွေဝန်းရံနေပြီး ပန်းရောင်သမ်းနေသည့် ပါးမို့မို့လေးကလည်း အသည်းယားစဖွယ်။ နှာတံစင်းစင်းလေးနဲ့ မေ့စေ့လုံးလုံးလေးရဲ့အလယ်မှာ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးက ပန်းနုရောင်အတိ။ ကျောလယ်ခန့်သာရှိသည့် ဆံနွယ်လေးတွေက လှိုင်းတွန့်သဏ္ဌာန် ကောက်လိမ်လိမ်လေးရှိကာ ဘေးဘက်၌ stawberryသီးပုံစံ ကလစ်လေးလည်းပန်လို့...။ ဝတ်ထားသည်က ပန်းရောင်ဂါဝန်အတိုလေးပဲမို့ သူ့မျက်စိရှေ့က ချစ်စဖွယ် ထိုပန်းရောင်လေးသည် အရုပ်မလေးနဲ့တောင် တူနေ၏။