🍬ကိုကို့...ချစ်သည်းရှင်🍬(Completed)

Part 40

မထင်မှတ်စွာကြားလိုက်ရသည့်စကားက ရင်ကိုထိတ်ခနဲဖြစ်စေ၏။ရောက်လေရာ ပြသာနာရှာတတ်သူလေးက ရိုးရာမပျက်လုပ်ပြန်ပြီပဲ။ကျစ်! မင်းကြောင့် ကိုယ်နည်းနည်းမှစိတ်မအေးရတော့ပါလား နွဲ့ဆိုးရယ်...။

""အားလုံးပဲ...meetingကိုဒီမှာရပ်ထားမယ်
သွားလို့ရပါပြီ""

ပြောပြီးသည်နှင့် meeting roomမှအရင်ဆုံးပြေးထွက်လာသူက ကိုယ်သည်သာ။ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ထပ်တူ ခပ်မြန်မြန်ခြေလှမ်းများကလည်း သူမ ရှိမည့်နေရာသို့ဦးတည်လျက်...။

~~~~ 🍬 ~~~~

""လွှတ်လိုက်! မမလေးလက်လွှတ်လိုက်ပါ""

ဘယ်လိုပင်အော်ပြောပါစေ ကြာလေလေပိုခက်ခဲလာသောအခြေအနေက ရှုပ်ရှုပ်ထွေးထွေး။ရှင်ရှင်ကထိုမိန်းကလေးရဲ့မျက်နှာဆီလက်လှမ်းထားသလို သူကလည်း ပြန်ခုခံနေ၏။ဘေးကဝန်ထမ်းတွေကလည်း တစ်ယောက်တစ်ပေါက်ပြောကာဝင်ဆွဲပေမယ့် ထိထိရောက်ရောက်လည်းမလုပ်ရဲကြချေ။

တကယ်တော့ ရှင်ရှင်ဟာနုနယ်ပါသည်။ဒီလိုအော်ဟစ်ရန်ဖြစ်ရတာမျိုးလည်း တစ်ခါမှမကြုံဖူးလေတော့ ထိတ်လန့်စိတ်ကြောင့် ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်လာ၏။အများနဲ့တစ်ယောက်ဖြစ်နေသည့်ပြသာနာဆိုသော်ငြား ကိုယ့်ဘက်ကမလျှော့ချင်ဘဲ ဇွတ်မှိတ်တင်းခံနေ၍ အချိန်အနည်းငယ်ကြာရုံလေးနှင့်တင် လူကမျက်လုံးတွေပြာဝေကာ လက်တွေလည်းနာကျင်လာပြီး မူးမူးမိုက်မိုက်ဖြစ်လာသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကအသံတွေသည်လည်း နီးလာလိုက်၊ဝေးသွားလိုက်နှင့် ဘာကိုမှဝေခွဲမရတော့ပေ။

""အ!""

သည်တစ်ကြိမ်မှာတော့ အားဖြင့်ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရသူက ရှင်ရှင်။ အနည်းငယ်ပြင်းထန်သော အရှိန်မို့ နဂိုကတည်းကပျော့ခွေချင်နေသည့်ခြေထောက်တွေက ယိုင်ခနဲညွှတ်ကျကာ ထိုမိန်းကလေးရဲ့အင်္ကျီစကိုဆုပ်ဆွဲထားသည့်လက်တို့လည်း လွတ်ထွက်သွားပြီး လက်မောင်းသားပေါ်သို့တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ဆွဲခြစ်ခံရသလို စပ်ဖျင်းဖျင်းခံစားချက်က မသက်သာလေခဲ့။

သို့သော် အနောက်သို့ခြေနှစ်လှမ်းစာလောက် ယိုင်သွားသည့်အခိုက် ရှင်ရှင့်ကိုယ်လေးအားဆီးဖမ်းပွေ့ယူလိုက်သည့် ခံစားချက်တစ်ခုကြောင့် လဲတော့ကျမသွားခဲ့ပေ။ လုံခြုံနွေးထွေးသည့်ရပ်ဝန်းလေးထံရောက်ရှိမိသည်နှင့် မော့ကြည့်စရာမလိုအောင်ပင် ဘယ်သူရောက်လာပြီမှန်း အတပ်သိပါ၏။ ထို့ကြောင့် တင်းထားသောစိတ်တို့အား လျှော့ချပစ်လိုက်လျှင် မျက်ရည်တွေအဆက်မပြတ်စီးကျလာကာ လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်းအေးစက်ခြင်းအတိ။