Part 41

4.2K 91 1
                                    

"Ring Ring!""

""အာ!!...ကျစ်!""

တိတ်ဆိတ်နေသောအခန်းငယ်ထဲ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသည့် ဖုန်းringtoneသံကခပ်ကျယ်ကျယ်မို့ သူ စိတ်မရှည်စွာစုပ်သပ်မိရင်း အမြန်ပိတ်ပစ်လိုက်၏။သို့သော်လည်း ရင်ခွင်ထဲအိပ်နေသည့်ကလေးကတော့ လန့်နိုးသွားခဲ့ကာ မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြင့် လူကိုမော့ကြည့်လာသည်မို့...

""ကိုယ့်ကလေးလန့်နိုးသွားတာလား
Sorryပါကွာ! ကိုကိုsilentလုပ်ထားဖို့မေ့နေတာ""

""ရပါတယ်၊ကိုကိုရဲ့""

ခပ်ပြုံးပြုံးလေးသာပြန်ဖြေရင်း သူ့လက်ကနာရီဆီအကြည့်ရောက်မိတော့ ညွှန်ပြသည့်အချိန်ဟာ နေ့လည်၁နာရီခွဲ။ ဗုဒ္ဓေါ! ရှင်ရှင်အကြာကြီးအိပ်ပျော်သွားတာပဲ။ ဒီတစ်ချိန်လုံး ရှင်ရှင့်ကိုသူ့လက်ပေါ်ကမချဘဲ ဒီအတိုင်းနေ,နေခဲ့တာပေါ့...အို!ဘုရားရေ...

ရင်ထဲအလန့်တကြားအားနာစွာတွေးရင်း ချက်ချင်းပင် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှလှိမ့်ဆင်း၍ ဘေးနေရာလွတ်လေး၌ပြောင်းထိုင်လိုက်မိ၏။ဒါကိုပင် သူကအသေအချာလိုက်ကြည့်ရင်းမှ...

""ဘာဖြစ်လို့လဲ ကလေးရဲ့""

""အဆိုး ဒီလောက်အကြာကြီးအိပ်နေတာကို ဘာလို့မနှိုးတာလဲ?ပြဦး...ကိုကို့လက်တွေနာနေလားဟင်""

စိုးရိမ်မှုအပြည့်နဲ့မေးနေရင်း လက်ဖဝါးသေးသေးလေးတွေဖြင့် ကိုယ့်လက်ပေါ်ထွေးဆုပ်၍ ဖွဖွနှိပ်ပေးလေ၏။ထို့နောက် မျက်နှာလေးကိုလည်းရှုံ့ကာမဲ့ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကလည်းစူနေပြန်သည်။သို့နှင့် တလှုပ်လှုပ်ရွေ့လျားနေသည့်လက်လေးအား ကိုယ့်လက်ထဲပြန်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ...

""ရတယ်၊ရတယ်...ကိုကိုဘာမှမဖြစ်ပါဘူး""

""မဟုတ်တာတွေက...
အဆိုးဒီလောက်အကြာကြီးတက်အိပ်နေတာကို မနာဘဲနေပါ့မလား""

""တကယ်မနာပါဘူးကွာ
ကိုကို့ဆီလာပါဦး...ပူတူးပိစိလေးရဲ့""

လာဆိုတော့လည်း ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးပြန်မီကာ နှုတ်ခမ်းစူထားလျက်မှ ကိုယ့်မျက်နှာဆီမော့ငေးနေပြန်သည်။ရော်! ဒီကလေးကတော့လူကိုအသည်းယားအောင်လုပ်နေပြန်ပါပြီ။

🍬ကိုကို့...ချစ်သည်းရှင်🍬(Completed)Where stories live. Discover now