Czas Pokaże/ Ninjago

58. Sztorm umarlaka

Postanowiłam na razie nie przejmować się dzieckiem przygarniętym przez mistrza ziemi, tylko wraz całą ekipą ruszyłam na poszukiwania mistrza lodu, który znajdował się gdzieś na pustyni. Zapanowała noc, a my oświetlaliśmy przestrzeń lampami, po chwili coś się odbiło, to Zane..

- Zane - zawołałam zeskakując ze statku i podbiegając do przyjaciela, który leżał na ziemi, w moje ślady ruszyła również mistrzyni wody - Zane, słyszysz mnie? - wołałam lecz on nie reagował.

- Co oni mu zrobili? - zapytała Nya, Zane miał uszkodzoną twarz, dołączyli do nas Jay i Cole.

- Mów do nas, jesteś tam gdzieś? Zane -wołał mistrz piorunów lecz ninja lodu nie reagował.

- Pixal, opuść nosze, Zane jest w kiepskim stanie - zawołałam - Trzymaj się bracie, wytrzymaj - dodałam i już po chwili zabraliśmy nindroida na statek gdzie Zane został podłączony pod kable, a Pixal się nim opiekowała - I jak to wygląda? - zapytałam.

-,, Wszystkie systemy poważnie uszkodzone, sieć neuronowa i procesory dostały sporego uszczerbku" - powiedziała Pixal.

- Ale go uratujesz?  -powiedziała Nya.

-,, Jestem jedynie w stanie podtrzymać funkcje życiowe" - odparła -,, Zane musi zacząć walczyć, musi się do nowa skonfigurować i zresetować system" - dodała. 

- A możemy mu jakoś pomóc? - zapytał Harry.

- Trzeba stąd znikać, na pewno już nas szukają - odpowiedziałam - W końcu ukradliśmy im dziecko - dodałam.

- Nie bardzo rozumiem czemu dziecka ma być kluczem - powiedział Kai, a nie wspomniałam: Cole gdy był złapany przez Synów Garmadona, usłyszał, że to dziecko, które zabrał jest kluczem do trzeciej maski Oni.

- Ja też średnio, ale tak mówili - odparł Cole - Mówili, że to klucz do trzeciej maski - dodał. 

- No to trudno, rzeczywiście trzeba zniknąć i trzymać się jak najdalej od Ninjago City - powiedziałam. 

- Trochę chyba nie w porządku tak zostawić miasto na pastwę losu - odpowiedział Jay.

- Nic się nie stanie, spokojnie - odparłam - Poza tym jest w dobrych rękach - dodałam.

- Aha, czyich? - zapytał Kai. 

- A Samuraj X? Kimkolwiek jest - odpowiedziała za mnie Nya.

- Kimkolwiek sobie jest będzie musiał nas w tej chwili zastąpić - odpowiedziałam - Pixal, wytycz nowy kurs, jak najdalej stąd - dodałam, a Pixal wykonała moje polecenie, Perła zaczęła lecieć w innym kierunku. Wyszłam na zewnątrz, gdzie był książę Harry, lecieliśmy akurat nad potworną burzą - Ojciec mówił, że nazywali to sztormem umarlaka - dodałam podchodząc do niego.

- Słuchaj, a ty w ogóle pamiętasz jak był zanim was zostawił? - zapytał - Kiedy jeszcze był...zły? - dodał. 

- Nie, nie bardzo - odpowiedziałam - Byłam dzieckiem, a ty pamiętasz rodziców? - zapytałam. 

- Widuje ich czasem wiesz - odparł - Odwiedzają mnie w snach. Jest dobrze, jest normalnie, ale zawsze się budzę - dodał, położyłam mu rękę na ramieniu.

- Pamiętaj, nie jesteś sam - powiedziałam z uśmiechem, a on odwzajemnił uśmiech.

- Też nie jesteś sama - odparł kładąc mi rękę na ramieniu - Wiem, że chcą wskrzesić twojego ojca. Wiem, że to musi być dziwne, nie bardzo sobie wyobrażam co czujesz, ale cokolwiek by się działo: jestem przy tobie - dodał łapiąc mnie za rękę, uśmiechnęłam się. Burza zaczynała się coraz mocniej rozpędzać więc wszyscy udaliśmy się do centrum sterowania gdzie wezwała nas Pixal.