Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Το πιο όμορφο ταξιδι ξεκινάει"

Η Αθηνά ήταν λιπόθυμη ο Μιχάλης πήγε αμέσως κοντά της για να την συνεφέρει. Την πήρε στα χέρια του και την έβαλε στο κρεβάτι.Η Αθήνα δεν συνερχόταν και ο Μιχάλης πανικοβλήθηκε.
Μετα απο λίγο η Αθηνά συνήλθε
και η καρδιά του Μιχάλη γύρισε στην θέση της.

Μ. Επιτέλους Αθηνά μου συνήλθες
κόντεψα να πεθάνω από την τρομάρα μου.
Αθ. Συγνώμη δεν ήθελα να σε ταράξω. Και ξέσπασε σε κλάματα.
Και συνέχιζε να του ζητάει συγνώμη.
Ο Μιχάλης εβαλε το χέρι του απαλά πάνω στα χείλη της ωστε να σταματήσει...
Μ. Για σένα αξίζει κάθε ταραχή που περνάω. (της είπε χαμογελώντας της λοξά)
Αθ. Όπως και να έχει συγνώμη. Απλά μου ήρθαν απότομα όλα αυτά που μου είπες.
Μ. Το ξέρω. Αλλά έπρεπε να στα πω. Έπρεπε να ξέρεις για να μην νομίζεις ότι θέλω να σε τιμωρήσω και ότι δεν σε πιστεύω...
Αθ.Και γιατί όλα αυτά; τόσο πολύ σε νοιάζει τι πιστεύω εγώ για σένα;
Μ. Ναι γιατί εγώ Αθηνα σαγ...
Η Αθηνά που κατάλαβε τι πήγε να πει τον έκοψε και του είπε:
Αθ. Σε παρακαλώ μπορούμε να αλλάξουμε συζήτηση και να πούμε κάτι άσχετο ότι να ναι.
Μ. Ναι ότι θες. Τι θέλεις να πούμε;
Αθ. Ξέρω εγώ ας πούμε για τον καιρό.
Μ. Μμμμ για τον καιρό δεν ξέρω και πολλά πράγματα αλλά έχω βρει άλλο θέμα.
Αθ. Ακούω.
Μ. Όταν ήσουν ελεύθερη τι σου άρεσε να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;
Αθ.Χμμ μου άρεσε πάρα πολύ να πηγαίνω για περπάτημα στο βουνό.
Μ. Με τον Ιάκωβο να φανταστώ;
Η Αθηνά απόρησε με το που το άκουσε αυτό.
Αθ. Τι;
Μ. Αθηνά τα ξέρω όλα μην με ρωτήσεις πως απλά τα ξέρω. Και σε καταλαβαίνω είσαι νέα γυναίκα χήρα και πανέμορφη.Μπορει να μην σε κολακεύει το γεγονός ότι ήταν αδερφός του άντρα σου. Αλλά δεν έχει καμία σημασία. Εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει καθόλου. Και για να σε προλάβω ούτε για την σχέση σου με τον Δημήτρη δεν με νοιάζει. Σε γοήτευσε οτι ένας νεότερος άντρας σε ήθελε έστω και αν είχε άλλους σκοπούς. Σε έκανε να ξανά νιώσεις γυναίκα. Αθηνά μου δεν έχω τέτοια ταμπού. Άσχετα με ότι έγινε στο δικαστήριο....
Αθ. Μιχάλη να σου εξηγήσω;
Μ. Όχι δεν θέλω. Λοιπόν τι άλλο έκανες στον ελεύθερο σου χρόνο κυρία Νομικού. (είπε κάπως παιχνιδιαρικα για να ελαφρύνει το κλίμα.) Η Αθηνά του απάντησε με τον ίδιο τρόπο.
Αθ. Κύριε Οικονομεα μου άρεσε να βλέπω ταινίες και να διαβάζω βιβλία.
Μ. Χμμμ. Το αγαπημένο μου θέμα. Ταινίες. Τι σου άρεσε να βλέπεις περισσότερο.
Αθ. Ρομαντικές. Και κάποτε έβλεπα και αστυνομικές.Αλλά γενικά βλέπω ότι μου κάτσει καλά στο μάτι.
Μ. Μάλιστα. (Έκανε μια απότομη κίνηση και πήγε να φύγει.)
Αθ. Τι έπαθες που πας;
Μ. Θα ξανά γυρίσω. Αν θέλεις βέβαια.
Αθ. Θέλω. (του είπε και χαμήλωσε αμήχανα το βλέμμα της)
Μ. Ωραία σε μια ώρα θα είμαι πίσω.

Όντως μια ώρα μετά ο Μιχάλης είχε γυρίσει και μαζί του κρατούσε κάποια πράγματα.
Με το που τον είδε η Αθηνά τα ψιλό έχασε

Αθ. Καλά τι είναι όλα αυτά;
Μ. Λοιπόν αυτό είναι το λαπτοπ μου αυτά είναι διαφορά dvd με ταινίες και αυτά είναι ακουστικά για να μην μας πάρουν χαμπάρι.
Αθ. Έχεις τρελαθεί.;
Μ. Γιατί δεν μπορώ να δω μια ταινία με καλή παρέα;
Αθ. Να σου θυμίσω ότι είμαι φυλακισμένη και είμαι και στην απομόνωση. Επίσης να σου θυμίσω ότι είσαι εισαγγελέας και είσαι κρυφά εδώ.
Μ. Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. Λοιπόν διάλεξε.
Αθ. Αυτή...
Όσο ο Μιχάλης έβαζε την ταινία ή Αθηνά τον χάζευε και χαμογελούσε. Αφού έβαλε την ταινία τον είδε να παίρνει την καρέκλα και να πηγαίνει να κάθετε μακριά της.
Τότε η Αθηνά του ειπε:
Αθ. Μιχάλη γιατί έκατσες εκεί;
Μ. Καλύτερα εδώ ξέρω τι σου λέω.
Αθ. Έλα κάτσε εδώ δίπλα μου να είσαι και πιο άνετα δεν δαγκωνω.
Μ. Μια χαρά είμαι εδώ.
Αθ. Όπως θες αν αλλάξεις γνώμη έλα.
Ο Μιχάλης την κοίταξε και σηκώθηκε και πήγε και έκατσε δίπλα της στο κρεβάτι.
Όσο έβλεπαν την ταινία ή Αθηνά δεν άντεξε και τον ρωτησε:
Αθ. Μιχάλη. Γιατί ρισκάρεις τόσο για μένα δεν φοβάσαι μην χάσεις την δουλειά σου;
Μ. Όχι δεν φοβάμαι. Ρισκάρω γιατί τι θέλω.
Αθ. Γιατί όμως τόσο πολύ;
Μ. Όλα στην ώρα τους Αθηνά μου.

Μία ώρα μετά η ταινία κόντευε να τελειώσει η Αθηνά είχε απόκοιμηθει.ξαφνικά ο Μιχάλης ένιωσε το χέρι της Αθηνάς να τον αγκαλιάζει τόσο σφιχτά λες και δεν ήθελε να φύγει.
Δεν έκανε τίποτα. Το μόνο που έκανε ήταν να την σκεπάσει για να μην κρυώσει.Της χαϊδεύε τα μαλλιά και την κοίταζε να κοιμάται τόσο γαλήνια και μένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο που αν και είχε κάποια σημάδια ήταν και πάλι πανέμορφο......